Datum
30 april 2013 20:00
Scheidsrechter
dhr. R.C.F.C Kroesen
Accommodatie
Onbekend
DVS’33 Ermelo heeft voor eigen publiek Topklasser HSC’21 tot het uiterste gedwongen om de finale van het districtsbekertoernooi te halen. De geelzwarten kwamen terug van een achterstand, waarna strafschoppen de finalist moesten aanwijzen. De wedstrijd bood de Ermeloërs de beste kansen tegen de Haaksbergers, maar de Topklasser pakte de mogelijkheden beter uit. De Hoofdklasser stond dus op het randje van de finale, wat een nieuw hoofdstuk in de clubhistorie had betekend. In ’98 werd DVS ook al in de halve finale uitgeschakeld vanaf elf meter door Nijenrodes, maar HSC’21 is wel wat groter van naam. Bij de Topklasser ontbrak door schorsingen en blessures een aantal spelers, maar DVS-trainer Hennie in ’t Hof herkende bij de tegenstander voldoende kwaliteiten. Achterin waren de Tukkers op drie plaatsen gewijzigd. De coach in Ermelose dienst kon niet beschikken over Roald de Vries (verblijf op Aruba). Voor hem stond Remco van Rijn in de basis. Andries Posthouwer trad nog niet aan in deze halve finale, maar speelde al wel met het tweede elftal mee.
Verdiende voorsprong voor DVS voor rust niet gepakt
DVS begon op de Dag van de Arbeid voortvarend aan de bekerwedstrijd tegen de Topklasser en creëerde ook een veldoverwicht. Veel persoonlijke duels werden gewonnen, waarna er goed door gevoetbald werd. Wel was merkbaar, dat de wedstrijd een hogere balbehandeling vroeg dan de gemiddelde competitiewedstrijd in de Hoofdklasse. Daardoor hielden de Ermeloërs het overwicht ook niet de gehele eerste helft vol. Navenant waren ook de beste kansen voor de thuisclub. Na een kwartier voetbal kopte Edmund Mijnheer uit een vrije trap goed in, maar doelman Jeffrey Brammer keerde de kopbal, die voor Maurice de Ruiter belandde. Die had net te weinig tijd om tot een gerichte kopbal in de rebound te komen, waarna zijn inzet net naast ging. Perspectief lag er ook voor de aanvaller na een uitval een minuut later, maar nu werd hij net te ver naar buiten gedwongen voor een passende voortzetting. Henk Baum deponeerde weer een minuut later het leer uit een vrije trap op het hoofd van Edmund Mijnheer, die zijn kopbal ook rakelings naast zag gaan. Dat waren kansen, waar de Topklasser niet aan toekwam. HSC’21 bleef vooralsnog steken op een voorzet van Sven Weustink, de enige speler die Hennie in ’t Hof in de selectie had in het ene seizoen, dat hij de Haaksbergse club diende. Die voorzet was een makkelijke prooi voor doelman Daan Huiskamp. DVS bleef de bovenliggende partij in het eerste half uur, maar een voorzet van Yasin Kurt was wat te hard en een schot van Ali Akla na een goede combinatie ging voorlangs. Het Ermelose publiek veerde in de 28e minuut op, nadat Ali Akla op de achterlijn aangetikt werd en dacht aan een penalty. Dat betekende voor Arjan Goorland zijn eerste gele kaart in deze wedstrijd. Scheidsrechter Kroesen oriënteerde zich echter nogmaals op het plaats delict en legde de bal net buiten het strafschopgebied neer. Uit die vrije trap kwam DVS nog het dichtstbij een treffer. Yasin Kurt bereikte wel Ali akla, maar die kwam in eerste instantie niet tot een schot. Liggend schoot hij in de rebound op de paal. Het was ook de laatste kans voor de gastheren voor de rust, want in het laatste kwartier voor de rust pakten de Tukkers het heft in handen. Vooral Stef Ottink onderscheidde zich hier voor HSC’21. Uit zijn voorzet leek de bal onbedoeld via Edmund Mijnheer bij de eerste paal in de hoek te gaan, maar Daan Huiskamp was attent. Verder bleef de Haaksbergse dreiging beperkt tot een paar spelhervattingen en een schot van Ottink, wat gepareerd werd door de Ermelose sluitpost. Halverwege prijkte de brilstand dus nog op het scorebord in een heel vermakelijk bekerduel.
DVS maakt snelle achterstand in tweede helft ongedaan
Geen van beide trainers pasten in de rust een wijziging toe, maar HSC’21 kwam wel feller uit de kleedkamer. Ondanks de Twentse druk kwam DVS er in de 52e minuut goed uit, maar bereikte een voorzet van Maurice de Ruiter Ali Akla niet. Rond de 55e minuut sloegen de bezoekers hard toe. Wellicht was er enige twijfel in de Ermelose defensie, maar Remy Raterink kon van dichtbij de bal binnenwerken, 0-1. De eerstvolgende aanval van de gasten leverde een hoekschop op, die door Daan Huiskamp niet goed weggewerkt werd. Rob Temmink kon zodoende de 0-2 aantekenen. Daarmee leek het bekerduel gespeeld, maar met de steun van het thuispubliek zette DVS aan, hoewel de derde treffer voor de Tukkers zich nog aandiende. Een minuut na de 0-2 kon Mart Schutten uit een voorzet van rechts vrijuit inschieten. Zijn inzet ging echter over. De aansluiting liet ook niet lang op zich wachten, nadat Ali El Haddadi en Tanju Sahin in het veld gekomen waren voor Frank Smeding en Yasin Kurt. Henk Baum zette vanaf de zijlijn op links zijn slalom in en eindigde zijn actie met een prachtig stifje, waarop goalie Brammer geen antwoord had, 1-2.
Van de sterke fase bij de Topklasser was nu weinig meer over en DVS ging op jacht naar de gelijkmaker. Ook nu hoopten de Ermeloërs op een strafschop, nadat Ali el Haddadi in de 69e minuut neerging, maar de leidsman wuifde een overtreding weg. De mogelijkheden op de gelijkmaker lagen er ook. Zo ging een kopbal van Tanju Sahin uit een voorzet van Henk Baum net over en waagde Okan Soykan twee minuten later niet een kopbal op het doel. In plaats daarvan legde hij de bal met het hoofd breed op Ali Akla, die niet tot afronden kwam. DVS bleef drukken en Ali Akla kon na een pass van Okan Soykan vrij oprukken naar het Twentse doel. Nog buiten het strafschopgebied werd hij daarbij aangetikt door Arjan Goorman. Die ontving daarvoor zijn tweede geel en kon vertrekken. De hoop van het thuispubliek was nu gevestigd op Tanju Sahin met de herinnering aan zijn vrije trap in de uitwedstrijd tegen VVOG nog scherp op het netvlies. Hard en strak zocht het leer in de 76e minuut een koers net onder de lat, maar doelman Jeffrey Brammer verwerkte het projectiel met een reflex nog tot corner. Uit de corner trof Maurice de Ruiter op een meter van het doel het lichaam van de keeper. Het mocht nog steeds niet zo zijn. De moegestreden Ali Akla maakte voor de slotminuten plaats voor Sven Kolle en HSC gebruikte alle tijd om Simon Klein Goldewijk in te brengen voor Remy Raterink. De gelijkmaker was echter niet meer te voorkomen, hoewel de extra tijd al aangebroken was. Bij een van de schaarse uitvallen van de Haaksbergers verdedigden Richard Terpstra en Ronald Hoek goed uit, waarna de laatste aanval opgezet werd. Daaruit kopte Henk Baum het leer over de Twentse keeper heen en kreeg DVS de verdiende 2-2.
Daarmee dwong de thuisclub HSC’21 tot strafschoppen. Met Roald de Vries hebben de geelzwarten daarvoor een zekerheid in huis, maar dat geldt misschien nog wel meer voor Henk Baum. Hij opende de reeks trefzeker. Bij een 2-2 stand misten beide ploegen een keer, maar waar Ali El Haddadi de lat trof, maakten de Haaksbergers geen fout meer. Zij wonnen de serie met 3-4 en plaatsten zich zo voor de finale van het district Oost. Daarin komen zij tegenover De Treffers uit Groesbeek te staan, dat na een 2-2 ook strafschoppen nodig had om zich te kwalificeren.
“De jongens hebben DVS een prachtig bekerseizoen bezorgd”
Teleurstelling overheerste bij trainer Hennie in ’t Hof, die een finale voor zijn ploeg niet als een verrassing had gezien: “Als we gewonnen hadden, was dat niet onverwachts geweest. Maar het heeft niet zo mogen zijn. We hebben wel ons visitekaartje in de beker afgegeven. Ik was vandaag ook van winst uitgegaan. We hebben redelijk gespeeld, niet top, maar verdienden wel om te winnen. Wij waren de bovenliggende partij, maar je ziet wel dat HSC een goed voetballende ploeg is. Zij misten wel een aantal spelers, maar ook degenen die er stonden zijn Topklasse-waardige spelers. Ze weten wel hoe en wanneer ze rust moeten pakken. Maar wij hebben ook nu weer laten zien, dat we goed positiespel kunnen spelen. Remco heeft het geweldig gedaan. Hij begon wel twijfelend met twee verkeerde passes, maar hij pakte het daarna goed op. Ik had kunnen kiezen voor Andries Posthouwer of Mike Ahrens, maar hij is na Roald de Vries onze tweede linksback. Maar ik vond het ook heel mooi, dat Henk Baum zich revancheerde voor een mindere periode. Ook Okan speelde weer sterk en zorgde, dat we goed via de zijkanten konden opbouwen. We hadden alleen niet de scherpte, die we tegen Achilles wel hadden. Het lijkt erop, dat het normaal is, wat er gebeurt. Je doet twee keer tegen een Topklasser goed mee, maar dan moet je ook steun hebben van het publiek.
De eerste helft krijgen we drie, vier goede kansen, maar die benutten we niet. In tien minuten in de tweede helft maken we de wedstrijd kapot. Binnen een paar minuten geef je twee doelpunten weg. Het kan gebeuren, dat een bal net niet goed valt of dat een keeper een bal een keer los laat. We wisten ook ondanks die 0-2 achterstand, dat we kansen konden creëren en komen terug tot 2-2. Er was afgesproken de penalty’s er met overtuiging in te schieten. Dat doet Maurice niet; dat is dus een zwak punt van hem en daar moet hij aan werken. De jongens hebben DVS een prachtig bekerseizoen bezorgd. Het zijn jonge gastjes; meer kan je niet brengen. Daar mag het publiek respect voor hebben. Donderdag moeten we herstellen en dan nog proberen één keer gas te geven tegen ONS.”
Opstelling DVS’33 Ermelo:
Daan Huiskamp, Remco van Rijn, Edmund Mijnheer, Richard Terpstra, Ronald Hoek, Okan Soykan, Yasin Kurt (60’ Ali El Haddadi), Maurice de Ruiter, Henk Baum, Frank Smeding (60’ Tanju Sahin), Ali Akla (87’ Sven Kolle).
Opstelling HSC’21:
Jeffrey Brammer, Sven Weustink, Rob Temmink, Waldo Rhebergen, Niels Rupert, Mart Schutten, Stef Ottink, Arjan Goorman, Remy Raterink (88’ Simon Klein Goldewijk), Erwin Nieuwboer, Bas ter Hogt (78’ Kevin Ooms).
Rood: Arjan Goorman, HSC’21 (2x geel)
Scheidsrechter: dhr. R.C.F.C Kroesen
Scoreverloop: 55’ Remy Raterink 0-1, 57’ Rob Temmerink 0-2, 63’ Henk Baum 1-2, 90+2’ Henk Baum 2-2.
Strafschoppen: 3-4
