Historie ODIN'59

Met het oprichtingsjaar 1959 is de Ons Doel Is Nuttig een van de jongere clubs. Vaak is aan het oprichtingsjaar de ontwikkeling van het zaterdagvoetbal af te lezen. Zo zorgde de stichting van de CNVB en daardoor een betere organisatie van de competitie op de zaterdag voor de oprichting van veel clubs in de eind van de 20-er en begin van de 30-er jaren. De vrije zaterdag(-middag) zorgde eveneens voor een stimulans van het zaterdagvoetbal in 50-er en 60-er jaren. Momenteel kiezen vanouds bekende zondagclubs voor een overstap naar de zaterdag, omdat veel voetballers dat als een prettiger speeldag ervaren.

De kiem van ODIN’59 ligt anders. Groei lag ten oorsprong aan de oprichting van die club. Nederland werkte nog altijd aan de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog en dat zorgde voor een enorme toename van de werkgelegenheid bij de Hoogovens in IJmuiden en dat had de oprichting van twee nieuwe voetbalclubs in het nabijgelegen Heemskerk tot gevolg. Veel nieuwe werknemers kwamen terecht in dat dorp, dat qua bevolkingsaantal in de 50-er jaren verdubbelde naar zo’n 11.000; een toename, die zich nog veel verder zou voortzetten. Het overwegend agrarische tuindersdorp kende met ADO’20 al een voetbalclub met een duidelijk Roomse signatuur. Die club stond weliswaar open voor andersgezinden, maar de import wenste niet onder de invloed van de RK-kerk te komen. Zo zocht men in ’59 aansluiting bij de gymnastiekvereniging Ons Doel Is Nuttig. Aan het verenigingslogo werden de clubkleuren geel en blauw ontleend. Aanvankelijk werd de vereniging opgericht voor vooral de jeugd, maar er werd tevens een seniorenteam geformeerd.

In de beginjaren bespeelde men twee velden, die gedeeld werden met de plaatsgenoot. Het Heemskerkse voetbal zou zelfs een derde vereniging opleveren. Veel Italiaanse- en Spaanse werknemers vonden elkaar in de club Inter Heemskerk. Deze vereniging heeft van ’72 tot ’85 bestaan.

Enerzijds om niet te concurreren met ADO’20 en anderzijds om de schaarse vrije zondag vanwege de continudiensten bij de Hoogovens voor andere activiteiten te houden kozen de geelblauwen voor de zaterdag. ODIN’59 meldde zich aan de afdeling Noord-Holland, maar men zou uitkomen in de afdeling Haarlem. Natuurlijk doorliep de club de nodige kinderziektes (accommodatieproblematiek, gebrek aan middelen, personele problemen), maar die werden overwonnen. Kon men soms door de ploegendiensten geen compleet elftal op de been brengen, met de groei van het ledenaantal werd dat anders.

De eerste negen jaren bracht men door in de ‘onderbond’ met kampioenschappen in ’62, ’65, ’66 en ’70. Door die laatste promotie kwam de club in ’70-’71 voor het eerst uit in de 4e klasse KNVB. Die status konden de Heemskerkers maar twee seizoenen vasthouden. Drie jaren waren er nodig om weer in de ‘grote’ bond terug te keren. Daarna zou er in de clubgeschiedenis nog maar één degradatie volgen. Na het kampioenschap van de 4e klasse in ’75 bleef de club veertien jaar achtereen in de 3e klasse hangen. Drie tweede plaatsen waren niet voldoende voor promotie, doordat nacompetities nog niet bestonden. Ondanks de degradatie in ’96 mocht men zich toch nog derdeklasser blijven noemen vanwege de reorganisatie in het amateurvoetbal. (De afdelingen werden samengevoegd in de KNVB-districten en de 1e klasse in het zaterdagvoetbal ging in navolging van de zondag Hoofdklasse heten. De klassen daaronder schoven in naam door.)

Het roer moest om aan het eind van de vorige eeuw. Veel jeugdspelers, die de veters van hun eerste voetbalschoenen nog geknoopt hadden bij ODIN’59, vervolgden hun sportieve loopbaan bij de plaatsgenoot. ADO’20 acteerde immers sinds de late 80-er jaren al in de Hoofdklasse. Er volgde een beleid, waarin men de spelers op sportpark “Assumburg”, dat in mei ’72 betrokken had, wilde houden. Zowel bij de seniorenselecties als bij de jeugd moest het spelpeil omhoog. De weg omhoog werd ingezet. In ’99 verlieten de Heemskerkers de 3e klasse weer. Was het debuut in de 2e klasse niet onverdienstelijk met een vijfde plaats, het jaar daarop verliep het met een titel nog beter. Daarna waren er zeven jaren nodig om de 1e klasse door te komen. Als debutant in de 1e klasse A was er weer een vijfde plek weggelegd voor ODIN’59. In dat seizoen (’01-’02) kwamen de Heemskerkers DVS ook voor de eerste keer tegen. Met het kasteel Assumburg op de achtergrond werd het 0-2 voor de Ermeloërs. Thuis wonnen de geelzwarten met 1-0, die toen ook kampioen werden en voor de vierde keer promoveerden naar de hoogste klasse in het zaterdagvoetbal sinds de invoering van de 1e klasse in ’70. Voordat ODIN’59 het hoogste podium in het amateurvoetbal mocht betreden, moest het nog zeven jaar wachten. Na een aantal seizoenen nacompetitie vierden de geelblauwen in het jubileumjaar ’09 het kampioenschap in de 1e klasse A. Daarmee trad het voor het eerst uit de schaduw van ADO’20 en vormde het een evenknie op de zaterdag. Van kleine afdelingsclub was ODIN’59 gegroeid naar een spraakmakende club, die medebepalend werd voor het Heemskerkse voetbal.

Waar DVS vier keer een degradatie kende van het hoogste niveau, hebben de Heemskerkers zich sinds ’09 steeds kunnen handhaven en zelfs meer dan dat. In het seizoen (’15-’16), dat clubs zich konden onderscheiden voor de Topklasse, kwamen de geelblauwen tot een negende plaats en daarmee tot klassebehoud. Dat was meer dan bijvoorbeeld DOVO in die jaargang. De Veenendalers grepen ondanks de herkansing mis. De roodwitten zouden overigens ODIN’59 nog meermalen tegenkomen in de strijd om promotie.

In sportief opzicht bleven de Heemskerkers groeien, want in het tweede jaar in de Hoofdklasse, inmiddels dus niet meer de hoogste klasse, eindigde men op de zesde plaats, ondanks de vijf punten in mindering. Het jaar daarop was er weer een zesde plek weggelegd voor de geelblauwen, maar nu met de eerste periodetitel in het bezit. Huizen won in Heemskerk met 1-3, waardoor de 0-1 winst bij Ter Leede (de winnaar van de nacompetitie) zonder vervolg bleef. Het daarop seizoen was er nog weer een verbetering met een vierde plaats in de eindrangschikking dankzij een sterke derde periode. Met DOVO en Bennekom werd de strijd aangebonden voor een plek in de halve finale voor de Topklasse. Met een 1-1 gelijkspel tegen de Veenendalers en een 2-1 verlies in de slotwedstrijd was het Bennekom, dat de halve finale zou spelen.

Sinds ’09 speelden de Assumburg-bewoners tot ’16-’17 onafgebroken in de Hoofdklasse, hoewel dat door de invoering van de topklasse in ’10 alleen in het eerste jaar nog het hoogste niveau was. Doordat DVS in ’13-’14 uitkwam in de Hoofdklasse A, kwam het tot een hernieuwde kennismaking met ODIN’59 en ook in dat seizoen waren de geelzwarten tweemaal de sterkste (1-2 en 4-1). De Ermeloërs deden dat seizoen door de overname van de eerste periodetitel mee aan de nacompetitie voor promotie en kon dat niet bolwerken tegen Quick Boys en Ajax, terwijl de geelblauwen met de zevende plaats voor de slechtste eindklassering in de Hoofdklasse tekenden na de negende plaats in het debuutjaar. Het seizoen daarop eindigden de Heemskerkers als tweede en strandden op ontluisterende wijze in de nacompetitie tegen DOVO (8-0 nederlaag). Het afgelopen seizoen lieten zij het niet aankomen op de verlenging en kroonden zich tot kampioen van de Hoofdklasse A. De titelstrijd werd voornamelijk uitgevochten met Huizen, dat via de dubbel in de nacompetitie eveneens promoveerde. Zodoende maakte ODIN’59 in ’16-‘17 het debuut in de Derde Divisie en is het dan bovendien de eerste club in Heemskerk voor ADO’20, dat dan in de Hoofdklasse acteert.

In het eerste jaar (’16-’17) was het moeilijk om directe handhaving te realiseren. Weer stonden DVS en de Heemskerkers tegenover elkaar. Nooit eerder verspeelden de Ermeloërs punten aan ODIN’59, maar nu werd het tweemaal 1-1. In de schaduw van kasteel Assumburg deden de geelzwarten zich nog te kort, maar in Ermelo was toenmalig interim-coach Willem Leushuis blij, dat DVS nog een punt aan de wedstrijd tegen de geelblauwen overhield. De Heemskerkers ontkwamen nota bene na een sterke competitiestart met een koppositie niet aan de herkansing, maar handhaafden zich wel ten koste van Achilles Veen en Ter Leede.

In ’17-’18 koersten de Heemskerkers aan op een positie in de middenmoot met een achtste plek net voor DOVO dankzij een beter doelsaldo. DVS kwam op “Assumburg” nog goed weg met een 1-2 overwinning, maar verslikte zich thuis met 1-3, wat de eerste zege betekende van ODIN’59 op de Ermeloërs. De verwachting is, dat de geelblauwen zich door ontwikkelen tot een stabiele Derdedivisionist. Binnen de gemeentegrenzen kwam zondagclub ADO’20 weer langszij, maar ODIN’59 is dus al lang niet meer het kleine broertje van de oudste club in Heemskerk. Met de jeugdopleiding kunnen de geelblauwen nog wel een inhaalslag maken.