Door Joop Tomassen
DVS had niet zo te lijden van het compacte programma als menig andere club, die veel moest inhalen. Daar ziet Peter Wesselink niet zozeer de oorzaak in. Veel meer in de twee seizoenen hiervoor: “Wij hebben over het algemeen alleen nog maar op zaterdag hoeven voetballen. Wij hebben dus niet zo veel met die belasting te maken gehad als andere ploegen, als DOVO, Excelsior. Als je twee seizoenen door corona de seizoenen niet af hebt gemaakt, doet dat wat met spelers. Eerst speel je heel weinig wedstrijden en dan in dit seizoen heel veel. Als ik om me heen kijk, zie ik veel clubs, die te kampen hebben met blessures. Het zou kunnen, dat dat daar een uitvloeisel van is. Wij hebben er minder last van gehad dan andere clubs. Het is meer, dat er de afgelopen twee jaar weinig wedstrijden zijn gespeeld en dat je goed hebt kunnen trainen. Ik zie wel, dat we veel kleine blessures hebben in het elftal. Jongens die er een paar weken niet zijn, weer meetrainen en dan zij er weer andere jongens, die afvallen. De kaartenlast hebben we dit seizoen wel aardig onder controle; we hebben heel weinig kaarten gepakt. Voorin hebben we wel met Benjamin, Stef, Ali, Adriaan wel redelijk veel blessures gehad en dan droogt het wel snel op bij ons. Het mooie is, dat er dan ander spelers opstaan, zoals Quincy die goals gaat maken. Dat neemt niet weg, dat we voorin in veel wedstrijden niet alle keus hadden. Dat is een gegeven en er zijn meer ploegen, die daarmee te maken hadden. De clubs, die selecties het beste voor elkaar hebben in de breedte, gaan het verste komen.”
Te wisselvallig
De wisselvalligheid in zijn ploeg ziet de oefenmeester meer dan de belasting in deze periode als oorzaak voor mindere resultaten; met name het verschil tussen thuis- en uitwedstrijden: “Een feit is, dat wij niet stabiel genoeg zijn; vooral in uitwedstrijden. Daar pakken we nagenoeg geen punten. Thuis wel. Ik vind ook, dat wij thuis acceptabel voetbal spelen, behalve tegen sportlust en ODIN. Dat vind ik voor een groot gedeelte ook wel in de uitwedstrijden. Daar strijden we ook voor en het is ook niet zo, dat we kansloos verliezen. DOVO uit was ook niet geweldig, maar voor de rest hebben we er overal wel een wedstrijd van gemaakt. In al die wedstrijden zijn wij de ploeg geweest met het meeste balbezit, met het meeste initiatief vooruit, met de meeste ne de beste kansen ook, alleen leverde dan niet altijd voor ons de drie punten op. We zijn tot op heden niet stabiel genoeg gebleken.
Zoals we de 2-1 bij VVSB vlak voor rust weggeven, waar die aanvaller uit de rug van Nassim wegloopt, en de 2-2; dat zijn echt incidenten. Lars had ‘m al twee, drie keer weg kunnen schieten en Tim speelt bij die 3-2 de bal verkeerd in. Bij 2-1 hadden we nog de mooiste kans met Ali en Quincy. Als je de wedstrijd bij 2-0 zo controleert en dan nog zo weggeeft; dat is echt ongelofelijk. Die jongens doen dat natuurlijk niet expres. Die zaterdag was ik wel erg teleurgesteld. Na afloop pel je de wedstrijd weer af met Stevan; hebben we goed gewisseld, hebben we dingen laten liggen en dan kom je weer een beetje op aarde, maar de teleurstelling en de emotie was bij iedereen heel groot. Waar leg je dan je verantwoordelijkheid als trainer; waar hebben we nog invloed op kunnen hebben. Dan moet je het ook loslaten. Het was de eerste wedstrijd van de paasdubbel, belangrijk voor de derde periode. Het was gewoon doodzonde. Ik heb ook in die wedstrijd gezien, dat er een team stond, dat ervoor wil vechten.
Tegen SteDoCo werd het weer een goede wedstrijd met goede goals, maar je moet het wel afzetten tegen de weerstand, die je krijgt. Maar we speelden weer het voetbal, dat we graag willen spelen. Dat zie ik meer in onze thuiswedstrijden meer dan uit. Ik heb ook aan de groep gevraagd, of er nog knoppen zijn, waar we aan kunnen draaien, want we zijn thuis dominanter dan uit. Ook uit hebben wij meer de bal; bij Excelsior hebben we zo’n 60 procent de bal, maar creëren we niet de kansen, die we thuis wel creëren. Bij Excelsior waren de eerste tien minuten voor hun, maar pakten wij het daarna op. Zij zakten toen wat in. In de eerste helft hadden wij ook al meer de bal met uiteindelijk twee schietkansen, maar we daar gewoon te weinig gecreëerd. Veel spelers bij ons met te veel balverlies. Adriaan heeft ook nog niet hetzelfde niveau als voor zijn blessure, maar hij is superslim. Hij is ook noodgedwongen in de punt terechtgekomen, nadat Stef wegviel. Dat ging als valse spits best wel goed. Als je die kans direct na de rust benut, trek je de wedstrijd helemaal naar je toe. Gaandeweg de wedstrijd gingen we ook steeds meer ruimte weggeven en counteren zij nog in de eindfase. We hadden direct na de rust gewoon die 1-1 moeten maken; klaar. Door die 1-0 was er ook weer veel emotie in de rust. Zij kwamen een keer bij ons in de zestienmeter en die bal gaat erin. Wij hebben twee, drie schietkansen gehad; die vrije bal van Quincy. Die ontevredenheid had alles met die 1-0 te maken. Voorin waren we gewoon niet goed genoeg en dan wordt het allemaal wel wat magertjes. Die 3-1 in de laatste minuut zegt me niets meer. We hebben de mogelijkheden gehad om 1-1 en 2-2 te maken, maar het mocht niet zo zijn. Als groep krijgen we daar ook niet echt de vinger achter. Je hoopt, dat je met meer spelers op de training ook daar het niveau weer omhoog krijgt, maar Coen valt nu weg en Maarten is eer deze week niet bij. Eren is er nog steeds niet bij. Stef is gelukkig wel terug. Maarten loopt een beetje met zijn kuit te rommelen; die loopt dan vol. Dan geeft hij zelf aan, dat-ie gewisseld wil worden. Geen enkele trainer zal een fitte Maarten eraf halen. En dan wordt er door supporters van alles geroepen. Supporter is afgeleid van support; van ondersteunen en niet van afbranden.”
Nog steeds perspectief
Het puntverlies na twee nederlagen is nog niet desastreus, want meer concurrenten verliezen. Met nog zeven wedstrijden te gaan is de achterstand op vier tegenstanders twee punten en nog eens vier een punt. Peter Wesselink ziet bij iedereen nog de goede wil om die derde periode te winnen: “Als je een elftal hebt, waar veel jongens weggaan, ben je dan nog in staat om alles te geven? Ik zie bij ons geen gedrag, wat daar op lijkt. Je hebt in deze fase iedereen nodig. Het perspectief in de derde periode is nog steeds niet weg. Iedereen kan van iedereen winnen of verliezen en dat gaat ook in de derde periode gebeuren. Het zal voor ons nog heel lastig worden en dat heeft vooral te maken met de wisselvalligheid bij ons. We zijn niet constant genoeg in de prestaties. Het verschil tussen uit- en thuiswedstrijden is te groot. Met vier keer winnen in een uitwedstrijd zijn we niet constant genoeg gebleken. Als je dat meeweegt, zal het heel lastig worden, maar we hebben nog steeds een kans. Die wisselvalligheid zit bij alle concurrenten; er is nog geen enkele club voor een langere periode constant geweest. Sparta Nijkerk heel lang, maar nu ook niet meer. We gaan het zien; wij hebben het zeker nog niet opgegeven. De wil is bij de spelers en de staf nog altijd nog aanwezig om iets van die derde periode te maken. Dat hebben we tijdens de training voor dit gesprek ook nog met elkaar benoemd. Ook na de 3-1 nederlaag tegen Excelsior, maar feitelijk verandert dat nog steeds niets aan de doelstelling om voor die derde periode te gaan. Er zijn nog zeven wedstrijden te gaan en nog 21 punten te halen. Als je er 18 van pakt, pak je volgens mij nog gewoon de derde periode. Die doelstelling staat nog steeds. Dan zullen we wel stabieler moeten zijn met elkaar. Dat zal de komende weken uitgewezen moeten worden.”
