DVS’33 Ermelo op zoek naar tweede uitzege tegen Ter Leede

De competitie begon dramatisch voor Ter Leede, nadat het een week eerder al in de eerste voorronde van de KNVB Beker in Utrecht met 5-1 afgeserveerd werd door usv Hercules. Daar had het in de competitieouverture bij de gedoodverfde titelkandidaat GVVV nog allerminst schijn van na tweemaal een voorsprong voor de ‘Sassumers’ (0-1 en 1-3). Misschien viel de aansluiting net te vroeg, waarop direct een rode kaart bij de bezoekers viel. Na rust maakte de kampioenspretendent uit Veenendaal het met drie treffer af op 5-3. In het eerste thuisduel werd het 2-2 tegen ACV, waarna Excelsior’31 in Rijssen te sterk was. Debutant rkav Volendam haalde daarna doordeweeks  met 2-3 de drie punten op in Sassenheim, wat Harkemase Boys drie dagen later met 0-1 ook deed. Bij SteDoCo kan natuurlijk elke ploeg verliezen, dus ook Ter Leede; 3-0. Het herstel zette echter in. Tegen Staphorst werden in een thuiswedstrijd de eerste drie punten gepakt met 2-1. Met dezelfde cijfers versloegen de roodgelen Sparta Nijkerk op de eigen “Ebbenhorst”. Ook hsv Hoek moest met er met 1-2 op “Denoek” aan geloven. Het in verval geraakte sv Urk werd eveneens met duidelijke cijfers, her resultaat van een hoge mate van effectiviteit, naar het voormalige eiland teruggewezen; 3-0.

 

Die ongeslagen serie hield Ter Leede in de laatst gespeelde competitiewedstrijd nog vast op bezoek bij een sterke opponent als Sportlust’46. Ter Leede kwam daar al gehavend aan en keerde gehavend huiswaarts. Mark de Kruijs, op slag van rust de maker van de 0-1 tegen de matig opererende Woerdenaren, moest kort na de gelijkmaker van oud-DVS’er Joshua Patrick na commentaar met zijn tweede gele kaart van het veld af. In de slotfase was het een kwestie van handhaven, maar het ene punt werd wel over de streep getrokken. Daarmee bleef de ploeg van Niek Oosterlee wel voor de vijfde keer achtereen ongeslagen, waarmee het puntenaantal uit 11 wedstrijden op 14 punten kwam. Dat is goed voor de elfde plaats op de ranglijst.

 

DVS zag juist een reeks van vijf ongeslagen competitiewedstrijden beëindigd worden. De voorsprong door Lars van Wetering uit een strafschop leek de Ermeloërs op het goede spoor te zetten tegen het tot dan toe kwakkelende sv Urk. De veldverhouding wees toen al eigenlijk een hogere score aan dan de 1-0, waarmee de rust leek in te gaan. Dat werd een 1-2 achterstand na twee omschakelmomenten, waar de bezoekers handig van profiteerden. Met drie wissels wilde DVS de bakens na rust verzetten en dat leek ook te gebeuren na de gelijkmaker van Frank Olijve. Een langdurig oponthoud van zo’n tien minuten bleek een kantelmoment in de wedstrijd, waarna de Urkers sterker uit de kleedkamer kwamen en nog wegliepen naar 2-4. Door die nederlaag lieten de Ermeloërs na om de koplopers tot twee punten te naderen en nog eventueel een gooi naar de eerste periodetitel te doen.


De gelijkmaker van Frank Olijve in de thuiswedtstrijd van DVS tegen sv urk werd nog wel begroet als opmaat naar een overwinning, maar een langdurige belssurebehandeling bleek een kantelpunt in de wedstrijd, waardoor de bezoekers er nog met een 2-4 zege vandaar gingen. Foto: Theo Aalten.

De nederlaag tegen sv Urk bleek ook niet de spreekwoordelijke slechte generale voor de bekerwedstrijd bij vv Katwijk. De Tweededivisionist hield DVS er lange tijd onder en pas na de aansluiting van Sem de Wit bij een 2-0 stand was er zicht op een eventuele gelijkmaker. Die viel echter niet. De ploeg van Peter Wesselink kan zich dus weer volledig richten op de competitie. Willen de geelzwarten niet verder achterop raken op de koplopers, is winst in Sassenheim geboden.

 

DVS won nog maar eenmaal op bezoek bij de Sassenheimers. Het allereerste bezoek aan Ter Leede was bijna exact 42 jaar geleden, toen de roodgelen in ’80-’81 uitgeleend waren aan het district West 1, waar zij hoopten de rentree naar de 1^e klasse (destijds het hoogste in het zaterdagvoetbal) probeerden te bewerkstelligen. Zij moesten echter hun meerdere erkennen in VVOG en eindigden als tweede. DVS maakte haar historische debuut in de 2^e klasse en degradeerde dat seizoen ook weer. Ter Leede versloeg de Ermeloërs twee keer; 3-0 en 0-1. De hernieuwde kennismaking vond plaats in het eerste coronaseizoen (’19-’20), toen Richard Plug de club in allerijl verlaten had en Jaap de Vries en John Dooijewaard als interim fungeerden. Na een 1-0 stand schoot Oktay Öztürk na de gelijkmaker met een streep de winnende 1-2 binnen. De return werd al niet meer gespeeld en in het tweede coronajaar kwam het al helemaal niet tot een ontmoeting.

 

Tijdens het laatste bezoek aan “De Roodemolen” mocht DVS blij zijn, dat het na de openingsfase niet op een forse achterstand stond en dat de schade beperkt bleef na een ingestudeerde corner, die door Mike van Steenhoven schitterend afgerond werd. Het evenwicht was na een half uur voetbal al weer hersteld door Quincy Veenhof en de geelzwarten leken af te koersen op een regelmatige overwinning, maar balverlies op het middenveld en de omschakeling, die daar op volgde, dwong Daan Huiskamp tot een noodoplossing met een rode kaart voor de goalie tot gevolg. Ter Leede profiteerde daar optimaal van door nog twee keer te scoren via Mike Bekooij en Shaquille Prijor. In Ermelo nam een ijverig Ter Leede kort voor de rust een 0-1 voorsprong, die een klein kwartier voor tijd ongedaan gemaakt werd. Voor DVS was het duur puntverlies in de strijd om de derde periodetitel.


Doelman Daan Huiskamp zag de 1-0 in de vorige uitwedstrijd van DVS tegen Ter Leede nog wel fraai inslaan, maar behoedde zijn ploeg daarna met een aantal knappe reddingen voor een grotere achterstand. Bij een 1-1 stand trok hij in de tweede helft aan de noodrem en moest daardoor met rood het veld verlaten. De thuisclub profiteerde optimaal met nog twee doelpunten (3-1). Foto: Theo Aalten.

 

De laatste twee doelpuntenmakers zal DVS niet meer tegenkomen op “De Roodemolen”. (Zij vertrokken naar respectievelijk VVSB en DOVO). Daarnaast zijn nog vijf spelers niet meer in het roodgeel te zien. Hoofdtrainer Stefan Roodakkers vertrok na drie jaar.

Niek Oosterlee nam zijn plek in. Na een “levenlang” Rijnsburgse Boys moest hij zijn derde seizoen bij toenmalig hekkensluiter GVVV “Panhuis” vroegtijdig verlaten. Dat maakte de competitieouverture van zijn nieuwe club tegen de Veense “Blauwen” natuurlijk extra interessant. Met Wesley Goeman (Westlandia), de clubloze Nino Roffelsen, Mark de Kruijs (vv Noordwijk) en Rowdy van der Putten (svv Scheveningen) er vier spelers bij. In september nam Ter Leede ook nog linksback Lucas Leverland op huurbasis over van Rijnsburgse Boys.

 

Ter Leede is een echte exponent van de Duin- en Bollenstreek. Dat is het al in de late 50-er jaren, toen de club twee zaterdagtitels vergaarde. Vijf daarvan waren al geland in Katwijk aan Zee, alle bij Quick Boys. Huizen en Spakenburg (twee keer sv Huizen, sv Spakenburg en IJsselmeervogels (3x) doorbraken de hegemonie van de Duin- en Bollenstreek, maar Ter Leede was in ’57 de tweede club uit die regio, die zich kroonde tot algeheel zaterdagkampioen en herhaalde dat twee jaar later. Bij de laatste was overigens geen nacompetitie met andere clubs nodig, want als enige had het district West 2 een 2^e klasse en die leverde automatisch de zaterdagkampioen. Dat gold dus ook voor Quick Boys in het seizoen daartussen. Nog altijd een grote prestatie in ’59 door gerenommeerde clubs als  Quick Boys en Zwart-Wit 28 voor te blijven. De Katwijkers zouden daar nog wat aan toevoegen, maar voor de Sassenheimers bleef het daarbij. Noordwijk zou pas in ’73 de derde club uit de Duin- en Bollenstreek worden, die die eer te beurt viel. Rijnsburgse Boys, FC Lisse en vv Katwijk zouden die titels later nog naar die regio brengen. Ter Leede bevindt zich dus in mooi gezelschap. Aangezien er eind 50-er jaren nog niet voor het algeheel landskampioenschap bij de amateurs gevoetbald werd, kwam die prijs nooit in Sassenheim terecht, wat Quick Boys, FC Lisse en vv Katwijk nog wel lukte. Ter Leede vormt met die twee zaterdagtitels wel een echte component van de Duin- en Bollenstreek.

 

Sinds 2006 maakt Sassenheim samen met Voorhout en Warmond deel uit van de gemeente Teylingen. Waar Ermelo het met twee “kastelen” moet doen (Staverden en Groevenbeek), telt de regio rond Sassenheim er meerdere. Namen daarvan komen nog steeds voor in andere vormen. Zo draagt de nieuwe gemeente de naam van het oude Teylingen en is ook de naam van de voetbalvereniging Ter Leede ontleend aan het voormalige Huis van die naam. De oudst bestaande vereniging in “Sassum” is overigens ook rkvv Teylingen, dus ook vernoemd naar een kasteel.

 

De oudste vermelding van een voetbalvereniging in de huidige gemeente betreft het Teylingen van 1916, die bestond tot december 1920 en uitkwam in de neutrale Leidse Voetbalbond (LVB). Het SVE van ’21 uit Warmond-Sassenheim, wat ook koos voor de LVB, bleek niet levensvatbaar en bestond nog geen jaar. Sint Matthias Club (SMC) van datzelfde jaar hield het tot ’24 vol. Dat was een rooms clubje, dat bestond uit de zoons en de kostgangers van één gezin. Een aantal leden werd door de LVB geroyeerd en andere spelers stapten over naar rkvv Teylingen in Sassenheim. Die roomse club werd in ’24 opgericht en bestaat dus nog steeds.

 

 

Al voor de oprichting van Ter Leede in 1930 had het dorp ook al een zaterdagclub. Het ADO van ’24 veranderde de naam vijf jaar later weliswaar in Sassenheim en had protestantse wortels, maar voetbalde wel in neutrale zaterdagcompetities. In 1933 werd die club opgeheven. Of het de concurrentie met Ter Leede niet aan kon, is niet bekend.

 

Sassenheim kende met Teylingen dus al een roomse zondagclub, toen in ’30 Ter Leede het levenslicht zag. De laatste was een fusie van de bestaande clubjes Poellaan en RODA. De herkomst van die clubjes is niet bekend en waren ook niet aangesloten bij een voetbalbond. Veldenproblematiek dreef de vereniging naar Huis Ter Leede en de fusieclub nam dankbaar de naam van het Huis aan voor het faciliteren van een onderkomen. Via de LVB (vanaf ’40 de Afdeling Leiden) bereikte Ter Leede in ’43 de 4e klasse van de KNVB; een niveau wat buiten het district West 2 tot ’46 nog niet mogelijk was. Met de 3e klasse als hoogste niveau groeide de club langzaam naar de gloriejaren toe.

 

Het dorp kreeg er in ’41 nog een derde voetbalclub bij, toen GWS, de bedrijfssportvereniging van verffabriek Sikkens van ’34, verhuisde van Groningen naar Sassenheim. Die club stond aanvankelijk alleen open voor personeelsleden van die fabriek (later opgegaan in AKZO-NOBEL). Toen de velden bij dat concern in 2012 een andere bestemming kregen, stopte de vereniging met voetballen. Hoger dan de 4e klasse heeft het nooit gespeeld.

 

Even zijn Teylingen en Ter Leede evenknieën geweest (’74-’77), toen beide clubs in de 2e klasse speelden (hoewel het zondagvoetbal toen al een Hoofdklasse kende). Eigenlijk is Ter Leede dus altijd al de hoogst spelende club uit het dorp geweest na de 40-er jaren, waarin beide in de 4e klasse voetbalden.

 

Binnen de eigen gemeentegrenzen hoeft Ter Leede nog niet direct te vrezen voor directe concurrentie, want Foreholte bereikte als hoogste niveau de 2e klasse, waarin het nu ook weer voor het zesde achtereenvolgende seizoen actief is. De oorspronkelijke zondagclub Warmunda van 1945 is alweer drie jaargangen bezig aan de meest succesvolle periode als derdeklasser, maar speelde daarvoor altijd lager. De zaterdagsectie komt uit in de 4e klasse.

Ter Leede mag zich dus vaandeldrager van het voetbal in de jonge gemeente Teylingen noemen, temeer vanwege de twee zaterdagtitels, die op het palmares van de club prijken. Tot de invoering van de 1^e klasse in ’70 bleef Ter Leede op het hoogste niveau, maar miste de slag naar die nieuwe 1^e klasse. Die werd een jaar later wel bereikt, maar na vier jaar op het hoogste niveau kwam de terugval, die de club zelfs door de degradatie leidde naar de 3^e klasse. En het kon nog slechter met de degradatie naar de 4^e klasse, waarna in ’92 de opmars weer begon. Na een jaar 3^e klasse mocht Ter Leede zich na drie seizoenen tweedeklasser door de reorganisatie in het amateurvoetbal eersteklasser noemen. Als zodanig bracht de titel de roodgelen naar de Hoofdklasse, maar die status werd vooralsnog voor een jaar gekoesterd. De rentree volgde een jaar later, maar Ter Leede behoorde in ’10 niet tot de kandidaten voor de nieuwe Topklasse. Die werd in ’13 wel bereikt, maar slechts voor een seizoen. Meedingen naar de nieuwe Tweede divisie was er dus helemaal niet bij, maar in ’19 bracht het kampioenschap in de Hoofdklasse A de club wel naar de Derde Divisie. Na twee coronaseizoen konden de Sassenheimers laten zien, waar zij stonden. Dat was in het afgelopen seizoen met een twaalfde plaats, terwijl daarvoor nog wel even geroken werd aan de tweede periodetitel. Het succes van de Duin- en Bollenstreek werd vooral veroorzaakt door de grote concurrentie. Ter Leede vormt momenteel geen grote concurrentie voor de clubs uit Katwijk aan Zee, Rijnsburg, Noordwijk en Lisse, maar heeft er met FC Rijnvogels wel een concurrent uit de regio bij. Die heeft echter nog niet de prijzenkast van Ter Leede.

 

In deze ronde wordt de eerste prijs van het seizoen verdeeld, namelijk de eerste periodetitel. Daarvoor zijn nog drie clubs in beeld. Ook onderin roeren de clubs zich om van de laatste plaats af te komen.

Rkav Volendam-GVVV: De gedoodverfde kampioenskandidaat uit Veenendaal laat ook wel eens steken vallen, waardoor het in ieder geval ook bovenin nog spannend is. In de wedstrijd zelf kunnen de Veense “Blauwen” vaak terugkomen uit geslagen positie. Ook op “Panhuis” kan de focus volledig op de competitie. De RKAV is al weer uit het linker rijtje gevallen en zou daar graag in terugkeren. Vooral omdat de verschillen op de ranglijst niet groot zijn. GVVV is zich er zeer bewust zijn, dat er een prijs te verdienen is en neemt de drie punten mee van de Dijk.

DOVO-SteDoCo: De Veense “Rooien” zijn de verrassing al weer voorbij en realiteit heerst aan die kant van “Panhuis” Toch hopen zij misschien stiekem nog op een nederlaag van de aartsrivaal in Volendam en hebben dan zelf nog kans om die periodetitel binnen te halen. De enige andere concurrent komt echter op bezoek. SteDoCo bezit hetzelfde aantal punten als GVVV, maar het doelsaldo van de Hoornaars is minder. Er moet een gat van drie treffers gedicht worden. Vorig seizoen werd het 0-4 voor de bezoekers en hoewel er ook nu weer winst verwacht tegen DOVO wordt voor de Zuid-Hollanders, zou dat wellicht nog niet genoeg zijn. En anders houdt een zege hen nog volledig in de titelstrijd.

Sv Urk-FC Rijnvogels: Twee promovendi tegenover elkaar, waarvan de eerste debuteert in de Derde Divisie. De debutant is echter nog wel de enige zaterdagderdedivisionist, die nog vertegenwoordigd is in het hoofdtoernooi van de KNVB Beker en met de loting thuis tegen vv Katwijk zelfs nog zicht heeft op het bereiken van de achtste finales. Dat is pas in januari. De voormalige eilandbewoners maakten tegen DVS een eind aan de negatieve spiraal en zetten dat dus door in de beker. Het is echter de vraag of FC Rijnvogels mee gaat werken aan een verder herstel van de thuisclub. Er heerst een uitstekende mentaliteit op “De Kooltuin”, waar trainer Thomas Duivenvoorden er een goed voetballende ploeg neerzette. Dat ontging ook de andere gerenommeerde clubs in de gemeente Katwijk niet, maar het was Quick Boys, dat de succesvolle oefenmeester voor komend seizoen aan zich bond. Die stap is de hoofdtrainer door de Kooltuin-bewoners gegund. Het zal alleen maar motiveren om het seizoen heel mooi af te maken. Misschien wordt het verdere herstel van sv Urk wel een weekje uitgesteld.

VVOG-Sportlust’46: Voor oud-DVS’er Daniël van Warven een wedstrijd om naar uit te kijken. Hij vertrok namelijk vanuit Ermelo naar Woerden en komt dit seizoen voor VVOG uit. El Hamdi maakte de omgekeerde stap vanaf “De Strokel” naar “Cromwijck” en komt dus ook oude bekenden tegen. Ondanks dat Dwight Lodeweges nu het hele seizoen inclusief voorbereiding de regie had bij de groenwitten, wil het allemaal nog niet erg hard lukken, hoewel VVOG zich al wel van de rode lantaarn ontdaan heeft. Sportlust’46 is echter te goed om zich de zege te laten ontlopen en zo net als DVS in beeld te blijven voor de bovenste plaatsen.

ACV-hsv Hoek: De Zeeuws-Vlamingen brachten sc Heerenveen in de KNVB Beker aan het wankelen en degradeerden daarvoor al DOVO door die club als koploper met 6-0 terug te wijzen. Dat leidde ertoe, dat Pieter Ongena, die zich eerder loyaal wilde tonen aan hoofdtrainer De Neve, zodra er een nieuwe coach was aangesteld, toch de loyaliteit aan de club zag bovendrijven. Hij maakt in ieder geval (althans volgens de planning) het seizoen af op “Denoek”. De blauwwitten blaken momenteel van zelfvertrouwen en gaan dat laten zien op bezoek bij ACV. Die goed voetballende ploeg zal ook bezwijken onder de effectiviteit van hsv Hoek.

Staphorst-Barendrecht: Op de bongerd-bewoners is dit seizoen geen peil te trekken. Op Staphorst wellicht wat meer, maar dan nog niet in al te positieve zin. De club is ook op het eigen “Noorderslag” ongenaakbaar en dat biedt het betere Barendrecht de mogelijkheid om met drie punten huiswaarts te gaan.

ASWH-Sparta Nijkerk: Twee tobbende ploegen tegenover elkaar, die toch wat hoger op de ranglijst verwacht werden. Beide teams ondergingen veel wijzigingen in de selectie en zoeken nog naar de juiste vorm en concept, hoewel dat na elf wedstrijden toch redelijk gevonden moet zijn. Wellicht zit ASWH daar wat dichterbij en moet Sparta Nijkerk toch weer rekening houden met een nederlaag.

Harkemase Boys-Excelsior’31: Wie had er begin dit seizoen rekening mee gehouden, dat dit de kelderkraker zou zijn; de rodelantaarndrager tegen de nummer voorlaatst. Beide staan daar natuurlijk niet voor niets. Wellicht dat Excelsior’31  nog enig vertrouwen kon putten uit de productie tijdens de bekerwedstrijd tegen ADO Den Haag en in de slotfase zelfs aan een gelijkspel mochten denken. In de competitie wilde het scoren echter nog niet echt lukken. Zou dan het thuisvoordeel van Harkemase Boys doorslaggevend kunnen zijn. Maar misschien drukt een gelijkspel de malaise bij beide clubs wel uit.