DVS’33 Ermelo start tweede periode bij DOVO

DOVO heeft dit seizoen wellicht het beste van zich laten zien in de voorbereiding van dit seizoen, maar in de eerste bindende wedstrijd in deze jaargang ging het al minder. TEC hield de roodwitten na de 1-1 met strafschoppen uit de tweede kwalificatieronde uit het KNVB-bekertoernooi. De competitieouverture ging tegen HSC’21 met 1-2 voor eigen publiek ook al verloren, maar daarna zou DOVO op “Panhuis” tot nu toe ongeslagen blijven. Het bezoek aan DEM leverde een 2-2 op, waarna met 2-0 van ODIN’59 gewonnen werd. Sparta Nijkerk hield vervolgens met 1-0 de drie punten op “De Ebbenhorst”, maar Staphorst werd daarop met 3-0 verslagen. VVSB won op de eigen “Boekhorst” met 1-0, maar thuis tegen rkav Volendam was er weer een 2-1 zege. In de Tapijtstad speelde sc Genemuiden met DOVO (4-1) en thuis tegen usv Hercules werd het 2-2. Ook bij Kampong kwam men niet verder dan 1-1, maar de laatste thuiswedstrijd werd makkelijk gewonnen van Hoogeveen (3-1).

Uit werd er dus nog niet gewonnen en dan treft het natuurlijk ook niet, als Harkemase Boys op “De Bosk” de eerste periode kan binnen harken. In de eerste helft had DOVO niet veel te vertellen en na de vroege 1-0 viel ook voor rust de 2-0, waarmee de Harekieten op koers lagen voor het binnenhalen van de eerste prijs van het seizoen. In de tweede helft lieten de bezoekers zich wat meer zien en vonden ook de aansluiting, maar zo geronnen, zo gesponnen. Twee minuten later lag de derde Friese treffer erin. Daar bleef het ook bij. Na de 3-1 bleven de Veenendalers op 15 punten staan uit nu 12 duels met de doelcijfers precies in evenwicht; 17-17. Gezien de goede cijfers voor eigen publiek in de huidige jaargang mag DOVO hopen op een overwinning.

 

Ook DVS deed het in de voorbereiding goed, maar in de competitie vergaat het momenteel slecht. Met 11 uit 11 gingen de geelzwarten thuis de strijd aan met sv Urk. Met een bijna eigen doelpunt, hadden de Ermeloërs al in de 2^e minuut op voorsprong kunnen komen, maar dat geluk was DVS niet gegund door de Urker sluitpost. Kort daarna scoorden de bezoekers uit een spelhervatting. Die vroege achterstand had in de eerste helft al ongedaan gemaakt kunnen worden na veel balbezit met een honderdprocentkans. Het overwicht na rust leverde meerdere grote kansen op, maar geen daarvan ging erin. DVS leed dus de zevende nederlaag van het seizoen, waarvan de vierde voor eigen publiek. Met 11 uit 12 kwamen de geelzwarten niet van de vijftiende plaats af. De Ermeloërs mogen zich vasthouden aan het feit, dat er dit seizoen buitenshuis wat beter gepresteerd worden. Bovendien won DVS de laatste twee keer aan de rode kant van  “Panhuis”.

 

Hoewel de laatste ontmoeting een nipte overwinning voor de Ermeloërs te zien gaf, was met name het overwicht van de geelzwarten voor rust immens. De voorsprong via Gaston Salasiwa had dan ook al veel groter kunnen zijn dan de 0-1. Kort na rust maakte DOVO zelfs gelijk, maar na de 1-2 door Lars Huber kwam de Ermelose zege niet meer in gevaar. Door die uitslag werden de Veenendalers in speelronde 4 van de koppositie verdreven, wat hen er overigens niet van weerhield om de eerste periodetitel te pakken. Later in het seizoen won DVS thuis regelmatig met 2-0. Van de 16 ontmoetingen in Veenendaal bij DOVO wonnen de Ermeloërs er slechts twee, was er eenmaal een gelijkspel en wonnen de roodwitten 13 keer. Die laatste twee Ermelose zeges waren dus wel in de twee recente duels. Door corona speelden de geelzwarten in ’19-’20 alleen thuis. En in de thuiswedstrijden is de balans in het voordeel van DVS met 11 zeges en 6 nederlagen.

Dat de totale balans in het voordeel van DOVO is, zegt wat over de verhoudingen tussen beide clubs in het verleden. Beide clubs hebben 1933 als bouwjaar en beide begonnen hun sportieve bestaan in de CNVB. De roodwitten stapten over naar de UPVB en de Ermeloërs volgden naar de opvolger van die Utrechtse bond na de fusie van alle voetbalbonden in 1940, de Afdeling Utrecht. De geelzwarten ontstegen dat niveau al voor DOVO, namelijk in 1946 en de Veenendalers volgden twee jaar later. De kennismaking in de 4^e klasse KNVB zorgde voor een climax in beider historie met een beslissingswedstrijd om het kampioenschap op “Birkhoven” in Amersfoort, die in winst voor de roodwitten eindigde. Tot en met ’57-’58 bleven de twee clubs elkaar in competitieverband in de 3^e klasse en 4^e klasse tegenkomen met een onderbreking in ’56-’57, toen DVS door degradatie een toontje lager zong. Helaas voor DOVO bestond er in West 2 vanaf ’56 al een 2^e klasse, zodat de club door de titel in de 3^e klasse in’58 niet mocht meestrijden voor het algeheel zaterdagvoetbal. Toen die 2^e klasse ook in de overige districten werd ingesteld, waren de roodwitten er bij. De titel in ’67 in de 2^e klasse gaf dat recht wel, maar het zaterdagkampioenschap kwam toen bij RVVH terecht. Bijna had Veenendaal als voetbalbolwerk in ’70 drie clubs in de nieuwe 1^e klasse gehad met DOVO, GVVV en VRC, maar de laatste moest het net afleggen tegen IJsselmeervogels. Tot 2010 was dat het hoogste niveau in het zaterdagamateurvoetbal; vanaf ’96 ging dat Hoofdklasse heten. Op dat niveau kwamen de twee clubs alleen in ‘94-’95 tegen met twee Veenendaalse zeges. Liefst acht keer (’75, ’77, ’79, ’89, ’91, ’94, ‘04 en ‘07) werden de roodwitten kampioen in hun eigen afdeling, maar alleen in ’79 ging het algeheel zaterdagkampioenschap naar de rode kant van “Panhuis”. Zondagkampioen Rohda Raalte kaapte de algehele landstitel bij de amateurs voor de neus van DOVO weg. Tot 2006 behoorden de roodwitten ook tot een illuster gezelschap van vijf clubs (samen met IJsselmeervogels, Quick Boys, Noordwijk en Spakenburg), dat sinds de invoering van de 1^e klasse in ’70 onafgebroken op het hoogste niveau actief was. Daar kwam in het Apeldoornse Orderbos een einde aan na de verloren P-/D-wedstrijd tegen Berkum. Natuurlijk keerde de club in een 1^e klasse met DVS (en tweemaal winst voor de Veenendalers) meteen terug, maar door de volgende degradatie in 2010 nam de top van het zaterdagamateurvoetbal verder afstand met de invoering van de Topklasse. DOVO heeft zich ook nooit Topklasser mogen noemen. Hoewel ook deze degradatie in een seizoen ongedaan gemaakt werd, duurde het nog tot 2017, voordat de Derde Divisie bereikt werd; een jaar nadat de Tweede Divisie het levenslicht zag. Die werd nooit bereikt. In ’13-’14 stonden beide clubs ook weer tegenover elkaar in de Hoofdklasse en beide wonnen hun thuiswedstrijd.  In ’21-’22 moest DOVO zelfs diep gaan om zich in de Derde Divisie te handhaven, maar dat ging nog rechtstreeks dankzij een sterke eindsprint. Een jaar later pakten de Veenendalers verrassend voor plaatsgenoot en aartsrivaal GVVV de eerste periode en kon dus meedingen naar een ticket voor de Tweede Divisie, zij het als volslagen outsider. Dat lukte dus ook niet. Het is dus al weer het zesde achtereenvolgende seizoen, dat DVS en de roodwitten in competitieverband aan elkaar gekoppeld zijn. Met zes Ermelose zeges, een gelijkspel en twee Veenendaalse overwinningen is de balans op dit niveau dik in het voordeel van de geelzwarten. Het is in ’23-’24 inmiddels de langste aangesloten reeks, dat de twee clubs tot elkaar veroordeeld zijn, maar dat is zeker geen straf.

DVS speelde in de vorige uitwedstrijd tegen DOVO een uitstekende eerste helft, maar beloonde zich daar onvoldoende voor met een 0-1 ruststand. Na de snelle gelijkmaker in de tweede helft was lars Huber met zijn doelpunt de matchwinnaar, 1-2. Foto: Theo Aalten.

 

Florian Wolf behield de Veenendalers in ’21-’22 voor de Derde Divisie en bracht de club in de afgelopen jaargang naar de nacompetitie. Toch scheidden de wegen tussen DOVO en trainer al vroeg in dit seizoen. Een week nadat de oefenmeester aangegeven had, dat hij na drie seizoen zou vertrekken, werd op 18 oktober al van hem afscheid genomen, omdat er vanuit de TC te weinig perspectief werd gezien in verdere samenwerking. Tilburger Jeroen van Bezouwen (daarvoor werkzaam bij het Bredase Baronie) heeft als hoofdtrainer een contract voor de rest van dit seizoen.

Bij DOVO vertrokken na vorig seizoen vijftien spelers, waar oud-DVS’er Oktay Öztürk al in de loop van het seizoen vanwege een knieblessure afscheid nam. Wellicht is hij bij deze wedstrijd aandachtig toeschouwer. Misschien paste hij niet zo in het verfijnde combinatievoetbal van de geelzwarten, maar balverlies maakte hij altijd in korte tijd ongedaan en hij had een magistraal schot. Onder de vertrekkers ook doelman Jeroen Vrolijk naar VRC. Nick van Dam (TEC Tiel) en Twan van Veldhuizen (PEC Zwolle O21) kwamen om elkaar een plek onder de lat te betwisten. Voor de defensie kwamen Thuis van Amerongen (DUNO Doorwerth), Nadir Achabar (Quick Boys), Serghino Sanches (Ajax-amateurs) en Mano Bakkenes (Roda’46); voor het middenveld Matthijs van Nispen (De Treffers), Noah Staal (DOVO O23) en voor de voorhoede Mohamed El Kharbachi (ASWH), Lilinho -niet te verwarren met Lulinho- Martins (ARC), Raygivano Dompig (YEG Hassel) en Chris Verheul (AZSV).

 

Programma Derde Divisie 18 november (speelronde 13; 1^e ronde tweede periode):

De tweede periode gaat in, terwijl de eerste bij Harkemase Boys terecht gekomen is. Onderin een cruciaal kelderduel, waarbij de rodelantaarndrager bij winst mag hopen op aansluiting.

DEM-Harkemase Boys: De Beverwijkers zijn zeker voor eigen publiek lastig te verslaan. Dat gaat de winnaar van de eerste periode ook merken. De druk is op “De Bosk” minder groot dan in Spakenburg. De runner-up moet maar zien om de achterstand van drie punten te achterhalen. Ondanks dat Harkemase Boys geen makkelijke wedstrijd tegemoet gaan, gaat het onverdroten voort op het pad der overwinningen, dat de Harekieten weer zijn ingeslagen. DEM kan weinig anders dan de tegenstander na de wedstrijd voor de tweede keer te feliciteren.

FC Rijnvogels-IJsselmeervogels: “De Kooltuin” is deze wedstrijd een volière. De thuisclub heeft zich de laatste drie wedstrijden juist weer opgericht, terwijl de Spakenburgers in de laatste twee wedstrijden vijf punten liet liggen. Gert-Jan Karsten maalde om de eerste periodetitel, maar zal de achterstand van IJsselmeervogels op de koploper niet graag verder op zien lopen. De opmars van FC Rijnvogels houdt voor even op na de thuisnederlaag.

VVSB-sc Genemuiden: De promovendus uit de Tapijtstad leed alle drie nederlagen buitenshuis. . anderzijds bleek “De Boekhorst” dit seizoen geen onneembare veste. Als VVSB in de eerste helft de schade kan beperken, kan het in de tweede helft wellicht toeslaan. Sc Genemuiden gaat echter niet meer dan een gelijkspel toestaan en blijft wel favoriet voor een zege.

Rkav Volendam-HSC’21: De “Wijdbroeken” staan wellicht wat verrassend op de vierde plek, maar de bezoekers staan daar slechts een punt onder. De Tukkers bedwongen voor eigen publiek in de vorige ronde nog de gedoodverfde kampioenskandidaat en zijn dus tot heel wat in staat. En dat terwijl HSC’21 de meeste punten van de 18, 11, buitenshuis behaalde. Het kan dus zo maar zijn, dat rkav Volendam weer eens leert, wat verliezen is.

Staphorst-Hercules: De Domstedelingen laten na het bekersucces nogal wat punten liggen, maar treffen in de Kop van Overijssel een tegenstander, die het nog minder doet. Staphorst lijkt de aangewezen opponent om de tweede periode te starten met een overwinning. Hercules gaat inderdaad winnen, maar of het een grote uitslag zal worden, is de vraag.

Sparta Nijkerk-Kampong: De Nijkerkers lijken verlost van een uit-syndroom en kunnen nu op de eigen “Ebbenhorst” de ongeslagen status voor eigen publiek voortzetten. Dat zal zelfs een enthousiast Kampong niet kunnen voorkomen. Sparta Nijkerk begint de tweede periode met een overwinning.

Urk-Eemdijk: De voormalige eilandbewoners weten weer, wat winnen is. Dat is voor de “Diekers” al weer twee maanden geleden, hoewel het 2-2 gelijkspel van Eemdijk bij de “Vogels” een uitstekend resultaat was en er zelfs misschien meer mogelijk was. Urk heeft de smaak weer te pakken en wint dit thuisduel.

ODIN’59-Hoogeveen: De Drentse debutant leek haar draai gevonden te hebben in de Derde Divisie A, maar de laatste zege is al weer een maand terug. De promovendus uit Heemskerk krabbelt enigszins terug. Aan de inzet bij de Assumburg-bewoners ligt het nu eenmaal niet. De aansluiting met Staphorst kan bij een overwinning van de thuisclub gemaakt worden en Hoogeveen wordt dan benaderd tot drie punten. De twee clubs zullen elkaar in een greep houden en wellicht moet ODIN’59 tot tevreden zijn met een gelijkspel.