DVS’33 Ermelo maakt thuis kennis met rkvv DEM

De rkvv DEM mag gezien worden als een geheide middenmoter. Dat waren de Beverwijkers op de zondag na de promotie naar de Derde Divisie en dat zijn zij ook in de regionale Derde divisie A. De competitie begon nog wat aarzelend na de 1-0 winst in de eerste voorronde van de KNVB Beker op XerxesDZB, met een 0-1 verlies op Urk en de 2-2 gelijke spelen thuis tegen DOVO en HSC’21. De streekderby bij ODIN’59 werd met 1-4 gewonnen en daarna moest Sparta Nijkerk er in Beverwijk met 2-0 aan geloven. Vervolgens mochten de blauwwitten het hoofdtoernooi van de KNVB Beker in na de 3-1 overwinning op het sterker geachte Sportlust’46. Daarna haalde DEM met 0-2 de drie punten op bij Staphorst, maar deed VVSB hetzelfde met dezelfde cijfers op sportpark Adrichem. Daarop merkte DEM in het Noord-Hollandse onderonsje aan de boorden van het Markermeer, dat rkav Volendam aan een opmars bezig was; 4-2. Sc Genemuiden moest in ondertal met 2-1 het onderspit delven, waarna Hercules op “Voordorp” met 2-0 te sterk was. Hoogeveen werd daarna met 3-1 hard uit het bekertoernooi geknikkerd, maar daarna kwam men voor eigen publiek niet verder dan 0-0 tegen debutant Kampong. Anderhalve week na de bekerwinst werd de Drentse debutant voor de tweede keer verslagen; nu in Hoogeveen met 1-2.

In de afgelopen speelronde ontvingen de Beverwijkers de koploper en tevens winnaar van de eerste periode. Zonder schroom werd die tegemoet getreden. Aan mentaliteit ontbreekt het ook niet bij de Kennemerlanders. Nu startte de lijstaanvoerder ook zwak, maar de vroege 1-0 voorsprong was zeer terecht. De doorgaan productieve Harekieten imponeerden voorin niet, waarna de 2-0 in de tweede helft makkelijk over de streep getrokken kon worden, hoewel de goalie van de thuisclub nog wel een bal uit de kruising moest halen. Met 21 uit 13 is DEM op de zevende plaats een geheide middenmoter, terwijl de achterstand op de twee runner-ups maar drie punten bedraagt. De Beverwijkers zullen zeker vol zelfvertrouwen naar Ermelo afreizen voor de eerste onderlinge confrontatie ooit en met niets minder dan een nieuwe overwinning tevreden zijn om zo de gestage opmars voort te zetten.

 

En DVS zou graag eens aan een gestage opmars beginnen. De aanzet daartoe leek aanwezig na twee knappe overwinningen op HSC’21 en Eemdijk, maar kreeg geen gewenst vervolg. In de vorige speelronde werd het aan de rode kant van “Panhuis” vooral eenrichtingsverkeer naar het doel van DOVO, dat halverwege de eerste helft een  korte fase van dreiging had, maar de beste kans was voor DVS. Na de rust eenzelfde spelbeeld en ook toen had er geen moment schijn van, dat de geelzwarten als verliezer van het veld zouden stappen. Toch gebeurde na een ongelukkige glijpartij op het middenveld, waarna de thuisclub wreed reageerde. Daarna was het voor de Veenendalers alles ongecontroleerd weg roeien, maar plofte de bal in de extra goed, waarna de overtalsituatie benut werd met een comfortabele 2-0 als eindresultaat. Dat resulteerde voor de geelzwarten in een zestiende plaats met 11 uit 13.Het is een repeterend verhaal, aldus hoofdtrainer Patrick Loenen. Als er voorin niet gescoord wordt, komt er natuurlijk extra druk op de verdediging. Geen enkele aanvaller mist expres. Als het niet goed gaat, en dat gaat het ook niet momenteel qua resultaten, is de steun van het thuispubliek extra nodig. Hopelijk is die er voor deze wedstrijd onvoorwaardelijk.

De rooms-katholieke voetbalvereniging Door Eendracht Macht kent een ontwikkelingsgeschiedenis, die typerend is voor clubs van die zuil. Een groepje jongelui, in dit geval van het St. Gerardus Majella Patronaat in 1922, vroeg in de kapelaan toestemming om een voetbalclub op te richten. Doorgaans stond de hogere clerus, zoals bisschoppen en kardinalen, niet te trappelen om voetbalverenigingen op te richten, maar de lagere clerus, zoals pastoors en kapelaans (die meer jongerenwerk verrichtten) stonden daar vaak wel open voor. Het doel was om bijvoorbeeld het cafébezoek na de mis te voorkomen en als er dan toch sport bedreven moest worden, dan liever onder de eigen invloedssfeer. Die jongelui hadden zich ook kunnen aansluiten bij de al bestaande roomse voetbalclub SDO, die nu nog steeds bestaat onder de naam sv Beverwijk. Die club was tot aan de oorlog een echte volksclub, waar de arbeiders zich welkom voelden, en vanwege het daarbij behorende hoofddeksel “pettenclub” genoemd werd. Was er wellicht sprake van enig standsverschil tussen dat SDO en DES, zoals DEM toen nog heette, voordat het ging deelnemen aan de competitie. Van aansluiting bij de neutrale middenstandsvoetbalclub De Kennemers zal wellicht geen sprake zijn geweest. De drie genoemde clubs overleefden wel, waar nog oudere clubs dat niet lukte. In ’54 ontstond de jongste loot aan het Beverwijkse voetbal, de cvv Jong Hercules.

 

De rksv DEM trad voor het competitievoetbal toe tot de Diocesaan-Haarlemsche Voetbalbond. Zoals alle clubs in Beverwijk speelde naast financiële problemen de veldenproblematiek. Dat bracht de blauwwitten in de eerste helft van de 20-er jaren van de vorige eeuw bijna in een noodlottige situatie, toen Beverwijk haar terrein verloor en bij DEM de wedstrijden speelde. De oudere club wilde DEM wel overnemen, maar de principes lagen te ver uit elkaar. De jongste moest wel wijken. Vanaf ’30 deelde men de accommodatie een tijd met De Kennemers. Tot ’54 telde DEM ook enkele jaren andere takken van sport, maar vanaf dat jaar was de voetbaltak weer zelfstandig.

 

Na de inval van de Duitsers in 1940 fuseerden alle voetbalbonden met de KNVB, die in die jaren het predicaat Koninklijk niet mocht voeren van de bezetter. In het eerste bezettingsjaar werd niet gevoetbald, maar in ’41 werd de club ingedeeld in de 3^e klasse KNVB. De promotie naar de 2^e klasse volgde na het kampioenschap in ’55. Dat niveau kon vijf jaar vastgehouden worden, maar de rentree volgde drie jaar later. Nu hield men het langer vol, namelijk tot en met ’79, waarop een periode met sportief verval volgde. Na drie jaar 3^e klasse, vier seizoenen 4^e klasse en zes jaargangen 3^e klasse keerde DEM in ’92 terug in de 2^e klasse. In ’97 zette de club voor het eerst voet in de 1^e klasse; voor drie jaar echter, waarna de blauwwitten in ’05 zelfs nog een stap terug moesten doen naar de 3^e klasse. Twee seizoenen waren er nodig op dat ongedaan te maken en vervolgens drie seizoenen om in ’10 terug te keren naar de 1^e klasse. Dat door de versterkte promotieregeling vanwege de invoering van de Topklasse. Daarna zouden geen degradaties meer volgen. De zesde plaats in ’16 was te weinig om door de invoering van de Tweede Divisie gebruik te maken van een versterkte promotieregeling. De tweede plaats in ’18 was genoeg om toe te treden tot de Hoofdklasse. Daar verbleef DEM maar een seizoen, doch de titel bracht de club voor het eerst in het bestaan in de Derde Divisie. Natuurlijk nog altijd op de zondag. In de eerste twee jaargangen konden de blauwwitten nog niet bewijzen, wat ze waard waren op dat niveau. Vanwege corona werden die seizoenen niet uitgespeeld. Met een respectievelijke twaalfde- en een tiende plaats handhaafde DEM zich in de afgelopen twee jaargangen direct en mag zodoende de regionale indeling van de Derde Divisie meemaken. Daarbij ruilde men de ene ezel in voor de andere. (Beverwijkers geven de inwoners van Heemskerk de bijnaam ezels) DEM verloor de derby tegen ADO’20, dat kampioen werd in de Derde Divisie Zondag, en kreeg die tegen ODIN’59 terug. Van de vier nog bestaande clubs in Beverwijk draagt rkvv DEM al enige tijd als Derdedivisionist het vaandel in het plaatselijke voetbal. Concurrentie van Beverwijk, De Kennemers of cvv Jong Hercules dient zich voor DEM niet echt aan, dus is de club vooralsnog de machtigste in de eigen plaats.

 

DEM schrijft nog steeds geschiedenis. Het kwam in de clubhistorie nog niet voor, dat men in het KNVB-bekertoernooi een profclub trof, maar de blauwwitten bereikten wel de tweede ronde van het hoofdtoernooi. Die werd bereikt ten koste van het Rotterdamse XerxesDZB en het sterker geachte Sportlust’46. Vervolgens bleek een sterke eerste helft met een 3-0 voorsprong halverwege genoeg om na 3-1 de winnaar van FC Volendam en Excelsior Maassluis te kunnen ontvangen. Er was gehoopt op de profs uit het wereldberoemde vissersdorp, maar het werden de Tweededivisionist. De volgende ronde is echter haalbaar.
Lees hier een artikel over het hele Beverwijkse voetbal.

 

DVS mag voor de geelzwarten een volstrekt onbekende tegenstander zijn, de selectie van trainer Ron Bouman herbergt twee spelers, die met ODIN’59 al tegen de Ermelose equipe speelden; Sem van Amersfoort en Thom de Vries. De laatste deed dat ook nog met Quick Boys. De selectie onderging weinig wijzigingen; slechts vijf vertrekkers. Daar kwamen zeven nieuwelingen voor terug; doelman Lucas van Hensbergen (ADO’20 O23), verdediger Sam Willemse (Olympia Haarlem), de aanvallers Raymond de Waard (ADO’20) en de clubloze Marouane El Ouardani. Verdediger Julen Calle Solbes en middenvelder Daan Koster kwamen uit de eigen O21.

 

Acht clubs startten de eerste periode met een overwinning, waaronder dus DEM. Daaronder zitten niet de koploper en de runner-up. Dat maakt de strijd om de bovenste plaatsen juist spannend. Anderzijds willen clubs onderin proberen daar weg te komen.

Harkemase Boys-ODIN’59: Of er nog een klein feestje in de kuiten van de Harekieten zat na het winnen van de eerste periodetitel met een nederlaag bij de start van de tweede periode in Beverwijk, is de vraag. De Heemskerkers zijn toch van een minder kaliber dan DEM. Aangezien de clubs direct boven rodelantaarndrager ODIN’59 geen verdere afstand nemen, zal op “Assumburg” toch wat hoop blijven bestaan, dat er nog wel aansluiting gevonden kan worden. Die hoop zal dan later vorm moeten krijgen, want Harkemase Boys zal met een overwinning op de eigen “Bosk” de koppositie behouden.

Sc Genemuiden-rkav Volendam: ‘Sportclub’ verloor een van haar grootste zonen. Op 85-jarige leeftijd overleed Harm van Dalfzen, destijds nog concurrent van DVS-icoon Bertus van Nieuwenhuizen voor het Nederlands Zaterdagelftal. De geboren Genemuidenaar haalde dat elftal en haalde ook het betaald voetbal. De groenwitten rouwen om hem. Het zal ook ongetwijfeld motiveren om de goede reeks voort te zetten. Met rkav Volendam treffen zij juist een tegenstander, die in de laatste zeven ronden meer punten vergaarden. Met het thuisvoordeel gaat sc Genemuiden de “Wijdbroeken” sinds lange tijd weer eens een nederlaag toebrengen.

IJsselmeervogels-sv Urk: De “Vogels” zijn de goede weg een beetje kwijt met slechts een punt uit de laatste drie wedstrijden. Dast is geen kampioensgemiddelde. Bij de voormalige eilandbewoners bleek de zege bij DVS nog geen definitieve opleving. Weliswaar biedt sv Urk doorgaans wel spektakel. Of dat ook tijdens het bezoek aan “De Westmaat’ zal zijn, is de vraag. IJsselmeervogels is verplicht gezien de Spakenburgse ambities om direct terug te keren naar de Tweede Divisie om te winnen en gaat dat ook doen.

Hoogeveen-Sparta Nijkerk: Na de 4-1 winst op Kampong zijn de Nijkerkers de eerste leider in de tweede periode, weliswaar op doelsaldo, maar misschien is het lek in uitwedstrijden nu wel boven. De thuisclub won het meest recent het cruciale treffen tegen de hekkensluiter, maar moet de goede reeks van een paar weken terug nog weer zien te bestendigen. Hoogeveen is net als de bezoekers een voetballende ploeg. Sparta Nijkerk mag echter hoger aangeslagen worden en zal de reis naar het “Bentinckspark” bekronen met het behoud van de ongeslagen status in de tweede periode met een zege.

Hercules-VVSB: De Utrechters leden al weer de vierde nederlaag van het seizoen na de eerste Nijkerkse zege buitenshuis, maar ook de bezoekers moesten tegen sc Genemuiden een nederlaag slikken. Vorig seizoen waren de twee clubs nog deelnemer aan de nacompetitie om promotie en struikelden in de halve finale met VVSB als runner-up in de eindstand. Qua selectie lijkt de thuisclub toch wat sterker. Op het eigen “Voordorp” zal Hercules dat laten zien met een overwinning.

HSC’21-FC Rijnvogels: De Katwijkse “Vogels” hebben de stijgende lijn weer te pakken met een climax tegen de gedoodverfde kampioenskandidaat (3-0 winst). Daar wonnen de Tukkers in de slotronde van de eerste periode overigens ook van. HSC’21 deed dat qua uitslag (2-1) misschien wat minder overtuigend, maar wel met veel strijd. Daarmee kunnen de “Hoksebargers” de opleving van FC Rijnvogels wel eens een halt toeroepen en de tweede achtereenvolgende thuiszege pakken.

Eemdijk-DOVO: De “Diekers” smaakte na lange tijd weer eens het zoet der overwinning (3-4 op Urk), terwijl de Veenendalers toch vooral spekkoper waren met de winst op DVS. Als de thuisclub de poort beter gesloten weet te houden dan op Urk, zijn er weinig kansen Voor DOVO op resultaat. Zeker omdat roodwitten het buitenshuis toch moeilijker hebben. Winst voor Eemdijk dus.

Kampong-Staphorst: Dit is het kelderduel in deze ronde. Na de winst op Urk sprokkelt de debutant de punten met gelijke spelen, maar in Nijkerk liepen de Utrechters weer tegen een stevige nederlaag aan. In deze ronde kunnen de bezoekers een opstapje vormen voor Kampong om de positie van (beste) herkanser onder zich te laten. Staphorst zal wellicht al blij zijn met een punt, maar moet vrezen voor een nederlaag tegen de enthousiaste Domstedelingen.