Omhoog
In de eerste thuiswedstrijd van het seizoen zag het er nog niet naar uit, dat Staphorst zo’n bescheiden rol zou gaan spelen in de Derde Divisie A. Na de bekerwinst bij AWC (1-2) en de nederlaag in de competitieouverture bij Eemdijk (2-1) wezen de geelblauwen gedoodverfde kampioenskandidaat IJsselmeervogels met 1-0 terug. Het bleek niet de opmaat naar een goede competitiestart, want hierop volgden vijf nederlagen, waarvan een voor de beker; FC Rijnvogels (2-1), sv Urk (1-4), DOVO (3-0), Hoogeveen in de tweede voorronde voor de KNVB Beker (3-0) en DEM (0-2). Het cruciale duel bij ODIN’59 werd ruim met 1-4 gewonnen, wat een uitstekend vervolg kreeg met de 5-1 thuiswinst op Sparta Nijkerk. De goede trend zette echter niet voort en er volgden weer vier nederlagen; HSC’21 (0-5), VVSB (3-2), rkav Volendam (3-6) en in de streekderby bij sc Genemuiden (5-1). Met een betere personeelsbezetting richtte Staphorst zich daarna op met ongeslagen serie van drie wedstrijden. Thuis tegen usv Hercules (1-1), 1-2 zege bij directe concurrent Kampong en de 5-1 overwinning op Hoogeveen. Tegen directe concurrenten lukt het Staphorst dus wel.
Het bezoek aan de koploper ging echter weer ruim verloren. Harkemase Boys had de eerste helft onder controle, gaf weinig weg en had enkele kleine mogelijkheden, maar werd vijf minuten voor de rust door de lat gered voor een achterstand. Kort na de hervatting besliste de lijstaanvoerder de wedstrijd in twee minuten tijd met even zoveel doelpunten. De wedstrijd ging pas laat in het slot en daarna werd de Harkemaster sluitpost nog tot twee reddingen gedwongen. Het bleef 3-0. Zoals het Staphorst dit seizoen betaamt, moet het de punten niet halen bij de topploegen, maar zeker bij de directe concurrenten (ODIN’59, Kampong en Hoogeveen). Met de bonuspunten tegen de “Vogels” en Sparta Nijkerk en het enige gelijke spel tegen Hercules kwam het puntenaantal op 16 uit 16. Dat hadden er beslist meer kunnen zijn, als de wedstrijden, waarin de geelblauwen een overwicht hadden, niet verzuimd hadden om de legio mogelijkheden te verzilveren en vervolgens in de omschakeling geslacht werden. In de laatste speelronde ontvangt Staphorst dus een directe concurrent en ruikt men de veertiende plek van DVS en daarop is het in de winterstop toch beter toeven dan op de vijftiende om zo verder omhoog te kijken. Het hoofdveld op “Het Noorderslag” zal in het voordeel zijn van de thuisclub en uitnodigen tot veel persoonlijke duels, veel fouten, veel omschakelmomenten en veel spelhervattingen.
De wedstrijd op “De Bosk” vertoonde overeenkomsten met die aan de Ermelose Sportlaan. Een verschil was, dat DVS de eerste helft goed controleerde en scoorde. Hoewel het na een bal op de paal ook 0-1 had kunnen staan, had de teller twee voor de geelzwarten moeten aanwijzen na de 1-0 door Marciano van Leijenhorst. Op slag van rust zette Benjamin Roemeon zijn lichaam er goed in na een dieptepass en lepelde het leer over de kansloze Nijkerkse sluitpost. De leidsman van dienst was de enige, die daar een duw van de rappe aanvaller aan vooraf zag gaan en die man ging er over. Een 2-0 voorsprong verdedigen is toch wat prettiger dan een 1-0, zeker als de nul nog enige tijd vastgehouden kan worden in het tweede bedrijf. Nu kwamen de Nijkerkers wat beter uit de kleedkamer, vonden de gelijkmaker vanuit de omschakeling en beslisten de wedstrijd vervolgens in een tijdsbestek van een paar minuten. En dat terwijl DVS tussen de 1-2 uit een strafschop en de 1-3 ook zomaar 2-2 had kunnen maken. Nu werd het door Sam Crowther als invaller (hij scoorde in zijn laatste drie wedsstrijden als zodanig driemaal) nog de aansluiting. Door de 2-3 nederlaag konden de Ermeloërs geen afstand nemen van de onderste vier. Toch hoopt de ploeg van Patrick Loenen in Staphorst met een zege weer omhoog te kunnen kijken richting de middenmoot. Hoewel de omstandigheden in het voordeel van de thuisclub spreken kan het, want de statistieken (zeker in de Derde Divisie) spreken in het voordeel van DVS.
Marciano van Leijenhorst zette DVS in de thuiswedstrijd op een 1-0 voorsprong, maar dat mocht zelfs niet leiden tot een punt. De bezoekers wonnen de streekontmoeting met 2-3. Foto: Theo Aalten.
Balans zowel uit als thuis positief voor DVS
De eerste kennismaking met Staphorst was voor de geelzwarten in de 1e klasse D in ’04-’05, toen zij nog geloofden in een snelle terugkeer naar de Hoofdklasse na de degradatie in ’03. Staphorst groeide na de promotie in ’01 aardig door in de 1e klasse E, maar merkte, dat de 1e klasse D toch sterker was. Een goed leerjaar voor de geelblauwen, waarin thuis nog wel tegen DVS met 0-0 gelijk gespeeld werd, maar in Ermelo werd het een duidelijke 5-0. De geelzwarten leerden Staphorst pas echt kennen in de Hoofdklasse in ’10-’11. De Overijsselse club verbleef daar al weer drie jaargangen, terwijl de Ermeloërs gebruik maakten van de versterkte promotieregeling vanwege de invoering van de Topklasse in ’10. Op de Veluwe voelden de geelblauwen zich op veld 2 onrecht aangedaan na een rode kaart en gooiden er nog een schepje bovenop. Ondanks de 0-1 dacht DVS de buit binnen te hebben na de 2-1 gescoord te hebben, maar in ondertal werkte Staphorst zich naar een 2-3 overwinning. Ook op het eigen “Noorderslag” won het met 1-0. Het jaar daarop verliet de club uit de Kop van Overijssel Ermelo met een 2-2 gelijkspel en won het thuis met 3-0. Dat was ook de laatste winst van Staphorst op de geelzwarten. In ’12-’13 won DVS thuis ruim met 4-0 (weer tegen tien man in de loop van de wedstrijd) en bleef het op “Het Noorderslag” 0-0. In het kampioensjaar ’14-’15 wonnen de Ermeloërs beide ontmoetingen (2-0 en 0-3).
De hernieuwde kennismaking was in de Derde Divisie. Staphorst promoveerde daarnaartoe in het eerste coronajaar als koploper in de eigen afdeling, toen de competitie stilgelegd werd. Het tweede coronaseizoen werd al snel stilgelegd en zodoende kwam het nog niet tot een ontmoeting. Het derde coronaseizoen ’21-’22 werd wel uitgevoetbald. In Ermelo stond er na afloop 1-1 op het scorebord, maar qua verhouding leek het erop, dat dat de 10 voor de thuisclub niet aankon, want qua kansen hadden de dubbele cijfers op het wedstrijdformulier moeten staan. De gelijkmaker viel nota bene na slecht wegwerken. In de Kop van Overijssel wonnen de geelzwarten met 1-3. Ook in het afgelopen seizoen waren de Ermeloërs tweemaal te sterk. Thuis was het een moeizame overwinning in het slot van de wedstrijd, maar eerder in de competitie hadden DVS weinig problemen met een destijds zwaar gehavend Staphorst, 1-4. Thuis wonnen de geelzwarten vier van de zeven ontmoetingen, werd er tweemaal gelijk gespeeld en was er een keer winst voor Staphorst. Het doelsaldo daarbij was 17-6. Uit won DVS driemaal, waren er eveneens twee gelijke spelen en wonnen de geelblauwen tweemaal. Doelslado: 11-6 in het voordeel van DVS. Totaal dus 14-7-4-3-25 (28-12). In de Derde Divisie verloren de Ermeloërs nog niet van de Overijsselaars en wonnen zij beide uitwedstrijden. De statistieken staan dus gunstig voor DVS, maar die beslissen niet. Dat moeten de spelers op de waarschijnlijk zware grasmat op “Het Noorderslag” doen.
De 0-2 van Lars van Wetering bleek in de vorige uitwedstrijd van DVS in Staphorst de winnende. De geelblauwen kwamen in de tweede helft ster terug, maar na de 1-2 zorgde Adriaan Kruisheer voor de uiteindelijke 1-4. Foto: Theo Aalten.
Jongeling gaat mee in vaart der volkeren
Met het bouwjaar 1959 is de vv Staphorst beslist geen oude voetbalclub; zelfs niet onder de principiële zaterdagverenigingen. Het zaterdagvoetbal ontwikkelde zich sterk na de oprichting van de Christelijke Nederlandsche Voetbal Bond in 1929. Het bood clubs als Olympia uit Hasselt (de oudste zaterdagclub uit de regio), CSV en Be Quick uit Zwolle, DOS en Go Ahead uit Kampen de mogelijkheid om in een competitie te voetballen. Daar voegden zich ook nog Veluwse clubs al Quick en Elburgsche Boys uit die vestingstad, alsmede Volharding uit Nunspeet (de huidige vv Nunspeet). Dat district II was kennelijk een lichtend voorbeeld voor clubs uit de regio Nijkerk tot Harderwijk, waar in 1933 een district ontstond voor HVC uit Harderwijk, het kersverse DVS, het Puttense HGM, Sparta uit Nijkerk en NAS uit Spakenburg (het huidige IJsselmeervogels). Een club uit Staphorst zou wellicht nog niet in een van deze twee districten ingedeeld zijn, maar samen met de drie protestantse verenigingen als Sparta, MJV en Brocapharm, maar het dorp kende nog geen voetbalclub.
Werd er dan voor 1959 niet gevoetbald in Staphorst. Wel degelijk. Zondagclub Alcides, in 1907 opgericht als Hercules, uit Meppel speelde in 1922-1923 op grondgebied van Staphorst. Toen dat bekend was, werd dat door de lokale overheid verboden. Het verbieden of ontmoedigen van zondagvoetbal, zoals in de gemeenten in het westen van de Noord-Veluwe, speelde in Staphorst vooralsnog nog niet. Tot 1947. Toen werd in IJhorst, de meest oostelijke uithoek van de gemeente de zondagclub vv IJhorst opgericht. Dat klinkt misschien wat vreemd in een gemeente, die toch als orthodox bekend staat, maar dat dorp was ook meer gericht op het Drentse De Wijk. Jongeren uit IJhorst voetbalden al wel in die plaats bij Wacker, maar konden nu in hun eigen dorp voetballen. Het ontging de gemeente tot 1963, dat er daar op zondag gevoetbald werd. De club werd nooit verboden en speelt nog steeds op zondag. De jeugd heeft wel een samenwerkingsverband met Wacker onder de naam W.IJ.C.
In het lange lintdorp zelf kwam het plaatselijke voetbal in 1959 dus tot ontwikkeling en wel op initiatief van de gemeente zelf. Tot de late 50-er jaren was Staphorst een zeer gesloten gemeente, maar de blinden gingen open en de blik op de buitenwereld verruimde. De plaatselijke overheid legde aan de Ebbinge Wubbenlaan een sportveld aan, waarna op 22 december van dat jaar de eerste ledenvergadering werd gehouden. De eerste tien jaar van haar bestaan bewoog de vereniging zich in de Afdeling Zwolle en groeide samen met het een jaar jongere Berkum op naar de top van het zaterdagvoetbal. Van ’69 tot ’87 speelde men voornamelijk in de 4e klasse en daartussen van ’77 tot ’81 in de 3e. Van ’87 tot ’94 was er nog weer een terugval naar de “onderbond”, maar na de rentree in de KNVB in ’94 zou de club tot heden nog eenmaal een degradatie meemaken. Door de reorganisatie van de KNVB en de opheffing van alle Afdelingen, terwijl de hoogste klasse in het zaterdagvoetbal in navolging van het zondagvoetbal Hoofdklasse ging heten, mocht Staphorst zich vierdeklasser blijven noemen. Vandaar werd de prestatieve periode ingezet met promoties in ’97, 2000, ’01 en ’07. Met het bereiken van de Hoofdklasse in ’07 speelde men dus op het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal. Vooralsnog met bescheiden posities in de eindrangschikking, maar na de invoering van de Topklasse in ’10 liet Staphorst zich met uitzondering van twee jaargangen bovenin zien met zes keer een periodetitel en play-offs voor promotie. Voor het eerste coronajaar hield herkanser in de Derde Divisie FC Lisse de club in ’19 van promotie af, maar in ’20 volgde onverwacht toch nog de stap omhoog. Staphorst leidde de dans in de Hoofdklasse B na 21 wedstrijden, toen de competitie vanwege corona stil werd gelegd. Aangezien de beloftenteams uit de Derde Divisies geweerd werden, waren er drie vacatures op de zaterdag (mede doordat ONS Sneek vrijwillig degradeerde. Als lijstaanvoerder promoveerden de geelblauwen samen met de evenknie van de Hoofdklasse A en ging ACV in het kielzog als de beste nummer twee mee.
De dertiende positie in het tweede coronaseizoen, dat al na zes ronden werd afgeblazen, was geen echt debuut. Dat volgde met een tiende plaats in ’22 en ook met een elfde in de jongste jaargang handhaafde men zich duidelijk.
Met mutaties en nieuwe coach niet goed van start
Na vorig seizoen verliet een compleet elftal “Het Noorderslag”. Een aantal daarvan is goed te vervangen, maar een doelman als Jorick Maats (HHC) of een spits als Freddy Quispel (terug naar ACV). Er kwam ook een andere hoofdtrainer voor de spelersgroep te staan; Joram Hendriks volgde Karlo Meppelink op, die slechts een jaargang hoofdverantwoordelijke was. Ook het verblijf van Hendriks beperkt zich tot een jaargang. De huidige coach is van mening, dat voetballen en sportbedrijven op derdedivisieniveau bepaalde faciliteiten en structuur met zich mee dient te brengen en in zijn ogen anders en beter kunnen. Net als DVS moet Staphorst op zoek naar een opvolger.
Voor de positie onder de lat werd Anthony van Zaltbommel bij Excelsior’31 gehaald. Voor de verdediging kwamen Reinier Crediet na een pauze in zijn loopbaan, oud-DVS’er Frank van der Burg (Berkum), alsmede de clubloze Leon Mulder. Voor het middenveld Boye Keizer (Alcides), Alexander Jankovic (ACV), Rico Cordes (Kickers Emden, Du), Ruben Kin (terug uit Staphorst 2) en voor de voorhoede Diego van der Weide (DETO), clubicoon Martijn Brakke (terug van Berkum) en Kaye Tiemens (Staphorst JO19-1).
Programma Derde Divisie 16 en 17 december (speelronde 17; 5e ronde tweede periode):
De winterkampioen is nog niet bekend voor de slotronde van de eerste competitiehelft. De runner-up heeft immers maar twee punten achterstand op de koploper. De tweede periode heeft een promovendus als leider, maar er liggen drie gegadigden met een punt achterstand op de loer, waaronder een club zonder puntverlies. Zeker is, dat de rode lantaarn niet van eigenaar zal wisselen.
VVSB-Harkemase Boys: De ‘Bavo’ heeft het momentum weer enigszins gevonden en scoort er weer lustig op los, maar krijgt er ook veel tegen. Na drie zeges op rij zal het geloof aanwezig zijn om de lijstaanvoerder punten afhandig te maken. In de uitwedstrijden bleek de defensie van Harkemase Boys allerminst gesloten. Het kon maar zo uitdraaien op een gelijkspel, maar dan zeker geen bloedeloze 0-0.
IJsselmeervogels-ODIN’59: Heel makkelijk gaat het allemaal nog niet bij de gedoodverfde titelpretendent, maar desondanks heeft de “gevallen” Tweededivisionist” alles nog in eigenhand. Ook mindere wedstrijden worden weer gewonnen. Het welwillende ODIN’59 komt maar niet van die laatste plaats af en zal ook niet in staat zijn om IJsselmeervogels van een overwinning af te houden.
Rkav Volendam-Hoogeveen: Het meedoen van Stan Meekamp bij de Drentse debutant is van wezenlijke invloed op de prestaties. Als zijn schorsing twee wedstrijden bedroeg, zou hij nu weer onder de lat kunnen staan bij Hoogeveen en van waarde kunnen zijn voor zijn ploeg. Of dat genoeg is, valt te betwijfelen. De meest productieve club in de Derde Divisie luistert immers naar de naam rkav Volendam en de “Wijdbroeken” zullen het net zeker vaker vinden dan de bezoekers.
Sparta Nijkerk-Eemdijk: Deze wedstrijd is afgelast i.v.m. het overlijden van een erelid van vv Eemdijk.
Sc Genemuiden-sv Kampong: De groenwitten uit de Tapijtstad zijn wat teruggevallen na de nederlaag bij Hercules en zullen nu zeker geen genade tonen tegen de stadgenoot van die opponent. Kampong leek haar draai enigszins te vinden in de Derde Divisie. De Domstedelingen verloren de laatste vier wedstrijden en speelden daarvoor twee keer gelijk. Sportclub verliest geen twee wedstrijden achtereen en boekt voor eigen publiek de negende overwinning.
HSC’21-usv Hercules: De twee clubs zijn goed aan elkaar gewaagd met beide 24 punten. De prestatiecurve van de Tukkers is wat grillig, terwijl de Utrechters zich oprichten na een mindere periode. Wellicht is er sprake van een thuisvoordeel voor HSC’21, maar Hercules is wel in staat om een punt over te houden aan de reis naar Haaksbergen.
DEM-FC Rijnvogels: Als bij de Katwijkse “Vogels” de concentratie verslapt is een forse thuisnederlaag tegen DOVO verklaard. Bij de Beverwijkers lukt het na de knappe thuiswinst op de koploper al drie wedstrijden niet meer om een punt te vergaren. DEM zal thuis het initiatief naar zich toetrekken, maar FC Rijnvogels zal geen tweede nederlaag op rij toestaan. maar of het meer dan een gelijkspel wordt?
DOVO-sv Urk: Als de Veenendalers nu ook al uitwedstrijden gaan winnen, moet het vertrouwen in een goede afloop voor eigen publiek alleen maar groter worden. Na het bezoek aan DVS konden de voormalige eilandbewoners niet meer winnen. Toch behaalde het wel een knappe 1-1 bij IJsselmeervogels. DOVO hoopt op het thuisvoordeel, maar sv Urk zou ook hier met een punt naar huis kunnen gaan.
