Laatste uitwedstrijd DVS’33 Ermelo tegen Excelsior’31

Op voorhand zouden DVS en de Tukkers aardig als gelijkwaardig zijn gezien. Geen van beide clubs ziet echter de ambities voor deze jaargang bevestigd; voor de Ermeloërs was dat een eindklassering bij de eerste vijf en een periodetitel. Die van Excelsior’31 zullen ongeveer hetzelfde geweest zijn. Een vijfde plaats na drie speelronde is het hoogste, wat de Twentenaren gehaald hebben, maar na tien weken gleden zij af naar de laatste plaats. Acht ronden terug ontdeed men zich voor een week van een directe degradatieplaats en hoewel de roodwitten twee ronden voor het einde de rode lantaarn overdroegen, betekent de huidige 17^e plaats directe degradatie.

 

Nadat de eerste periode al afgesloten werd als hekkensluiter, kwam Excelsior’31 met 11 punten uit 15 wedstrijden naar Ermelo. DVS moest de rodelantaarndrager een gelijkspel toestaan, nadat het na de vroege treffer van Lars Miedema het verschil niet vergrootte. Na de rust waren de Rijssenaren dominanter en maakten in de 83^e minuut via een rebound van Alex de Jong gelijk, terwijl lat en paal al eerder de gelijkmaker voorkwamen. Anderzijds hadden de geelzwarten met echt killersinstinct ook nog de volle buit kunnen pakken. Nu moesten beide ploegen tevreden zijn met een punt. Interim-trainer Hennie in ’t Hof, die beide clubs eerder als hoofdcoach diende, had een wedstrijd met meerdere gezichten gezien. Uit dat gelijkspel haalden de Tukkers toch vertrouwen, dat de weg omhoog wel weer gevonden zou worden.

 

Dat bleek niet het geval, want ook de tweede periode werd afgesloten met 9 punten. Mathematisch een lichte verbetering, omdat die over elf wedstrijden ging. Zeker omdat ook de eerstvolgende wedstrijd thuis met 2-1 van FC Rijnvogels gewonnen werd. Barendrecht nam vervolgens met 2-3 de punten weer mee van “De Koerbelt”. De hervatting na de winterstop ging gepaard meet een 3-1 nederlaag bij GVVV, waarna het cruciale uitduel tegen Ter Leede ook met 2-0 verloren ging. Vervolgens werd er thuis met acht doelpunten lustig op los gescoord, maar wel met een ongunstige verdeling; 3-5 voor hsv Hoek. De 0-1 winst bij SteDoCo was dan weer heel verrassend. Sparta Nijkerk verliet de “Poort van Twenthe” weer met een 1-2 zege. De derde periode werd begonnen met een 0-0 bij Sportlust’46. Belangrijker nog waren de drie punten, die met 2-1 in eigen coulisse gepakt werden van directe concurrent VVOG. Dat een nederlaag niet altijd terecht is, bleek ook nog maar eens in Hendrik-Ido-Ambacht, waar de roodwitten duidelijk sterker waren, de meeste kansen kregen, maar toch geslacht werden in de omschakeling; 1-0. En dat bij een directe degradatiekandidaat. Na de 0-1 thuisnederlaag tegen DOVO leek het even weer iets de goede kant op te gaan met een 1-1 gelijkspel bij koploper ACV (waar een mogelijk zege nog smoorde in het laatste fluitsignaal) en 4-2 overwinning thuis tegen Harkemase Boys. De Tukkers pakten echter niet door en lieten vervolgens met 2-1 de punten in Volendam. Ook in het Overijsselse onderonsje met Staphorst op “De Koerbelt” zag men in de extra tijd de overwinning met 1-1 nog door de vingers glippen.

 

Op Urk besefte de plaatselijke SV het belang van de wedstrijd. Er viel weinig af te dingen op de 2-1 voor de voormalige eilandbewoners, die volkomen terecht een 2-0 voorsprong namen. De 2-1 van Kaptein een kwartier voor tijd zorgde wel voor meer druk op de Urker veste, maar de gastheren kregen vanuit de omschakeling nog de beste kansen. In plaats van de debutant te naderen tot op drie punten liep de achterstand met 27 uit 32 op tot een onoverbrugbare negen punten. De derde periode kon voor Excelsior’31 nog wel eens de beste worden, omdat er twee wedstrijden voor het scheiden van de markt negen punten zijn gehaald, maar dan moeten er nog wel punten gepakt worden thuis van DVS en uit tegen FC Rijnvogels. Op papier geen gemakkelijke opgaven.

Was het overigens op Urk wel een gebrek aan besef of toch eerder een gebrek aan vertrouwen. Degradatievoetbal vraagt toch wat anders dan mooi combinatievoetbal, maar ook veel strijd. Het manco bij de roodwitten is eigenlijk het gehele seizoen al, dat niet het volle rendement gehaald wordt uit een veld- en kansenoverwicht. Hoofdtrainer Jurjan Wouda (komend seizoen op “De Strokel” aan de slag) en TC hebben inmiddels al het veld geruimd. Is het tij echter nog te keren. Zaterdag 20 mei kan het doek al vallen.

 

Net als Excelsior’31 zijn de ambities voor dit seizoen door de Ermeloërs niet gehaald. De vijfde plaats van FC Rijnvogels kan met 49 uit 32 nog overgenomen worden. Na de thuisnederlaag tegen runner-up GVVV is de derde periode met 16 uit 9 (een achterstand van vier punten) wel heel ver uit beeld geraakt en bovendien wordt het zicht daarop nog verder belemmerd door een drietal gegadigden, die er beter voorstaan dan DVS. Na een gelijk opgaand eerste kwartier nam de (nog steeds) titelkandidaat het heft in handen en juist toen DVS al in de tweede helft enige tijd onder de Veenendaalse druk uit was gekomen, viel heel ongelukkig de 0-1. Die kreeg in de slotminuut nog een vervolg. Hoofdtrainer Gery Vink zag twee ploegen, die de kwaliteiten voor de Tweede Divisie hebben; interim Stevan de Geijter zag, dat zijn equipe het gebruikelijke niveau niet gehaald had. Wat kunnen de Ermeloërs na die 0-2 nederlaag nog? Kunnen zij in de laatste twee wedstrijden nog vol gas geven of lopen de kuiten vol bij de geelzwarten?


De opkomst van de gladiatoren voor de thuiswedstrijd van DVS tegen runner-up GVVV. De Veenendalers stapten na een ongelukkige 0-1 met een 0-2 overwinning vanhet veld. Foto: Theo Aalten.

 

De twee opponenten van vandaag bezochten elkaar vanaf ’50 zes jaargangen achtereen. Zowel in Ermelo (2x winst voor DVS, 1x gelijk en 3x een overwinning voor de Rijssenaren) als in Twenthe (in dezelfde verhoudingen) was de balans in het voordeel van Excelsior’31. De hernieuwde kennismaking in de 1^e klasse in ’03-’04 met het oog op promotie naar de Hoofdklasse leverde in Ermelo een 0-3 winst voor de bezoekers, die onder Hennie in ’t Hof ook kampioen werden, op en een 3-3 gelijkspel op “De Koerbelt”. In het kampioensjaar van DVS in ’14-’15 werd het in Rijssen 1-1 en haalden de Tukkers met Roeland ten Berge met 1-2 de punten in Ermelo op. In de Derde Divisie wonnen beide clubs hun uitwedstrijd (1-3 in Rijssen in het eerste coronaseizoen ’19-’20 en 0-3 in de return) met Peter Wesselink nog aan het roer op “De Koerbelt”. In het tweede coronajaar kwam het maar tot één ontmoeting en ook die wonnen de Rijssenaren op de Veluwe met 0-1. Vorig seizoen boekte DVS met 2-1 weer eens een thuisoverwinning tegen de Tukkers, maar liet in de return met 3-1 de punten weer op “De Koerbelt”.


Ali Akla zorgde in de vorige uitwedstrijd van DVS tegen Excelsior'31 voor de enige Ermelose treffer. Dat was niet genoeg voor zelfs maar een punt. De Rijssenaren wonnen met 3-1. Foto: Theo Aalten.

Eerder dit seizoen kwamen beide ploegen in Ermelo een 1-1 overeen. De balans tussen beide clubs is nog altijd dik in het voordeel van de roodwitten. In Ermelo won DVS driemaal, was er twee keer een gelijkspel en vertrokken de Tukkers liefst zevenmaal met de overwinning. Op “De Koerbelt liggen de cijfers iets minder ongunstig oor de geelzwarten met twee zeges, drie keer een onbeslist en vijf nederlagen.

 

Noem de drie mooiste voetbalclubs uit Twenthe en wellicht zit de naam van Excelsior’31 (naast HSC’21 en Quick’20) ertussen. De roodwitten bespelen een prachtige accommodatie op “De Koerbelt”; dat is zelfs tweededivisiewaardig. Of de rode kant van het sportpark komend seizoen nog een derdedivisionist herbergt, is duidelijk de vraag. Met de huidige stand van zaken wordt dat een vierdedivisionist. Met een regionale indeling voor komend seizoen wordt dat dan geen ontmoeting met HSC’21 (nu Derde Divisie Zondag), maar met Quick’20 (thans koploper in de 1^e klasse E Zaterdag). Ook een mooi affiche. Zover is het nog niet, want er is nog altijd de ontsnapping via de nacompetitie.

 

Excelsior’31 is niet de oudste club van Rijssen. Dat was Rijssen Vooruit (of in de volksmond Arrevee) van 1905. Die club deed al van zich spreken door ooit eens uit te komen in de 2^e klasse KNVB tegen Heracles en AGOVV. RV stimuleerde in 1929 zelfs de principiële zaterdagvoetballers om in 1929 tot de oprichting van Sparta te komen. Dat werd de grote plaatselijke rivaal van Excelsior, dat in 1931 het levenslicht zag. Beide clubs waren van protestants-christelijke huize, maar toch wensten de Excelsioren onder gelijkgestemden te gaan voetballen. Sparta ging in 1937 ten onder door financiële problemen, toen het ledental terugliep vanwege de continudiensten in de plaatselijke textielindustrie. Eén jaar kende de Reggestad vanaf 1934 nog een protestantse voetbalclub onder de naam Stormvogels, maar die bestond slechts een jaar. De als orthodox bekend staande stad heeft altijd ook nog een katholieke gemeenschap gehad, wat in 1929 resulteerde in de oprichting van de roomse vereniging Eendracht; na de teloorgang in 1936 een jaar later heropgericht onder dezelfde naam. Die bestond tot 1942. Het roomse voetbal leefde in 1948 op met RKSV. De twee zondagclubs bestaan inmiddels niet meer en zijn in 2019 Samengegaan tot SV Rijssen. Een verwarrende naam, want op de restanten van Sparta werd in 1960 Sportclub opgericht; in de competities als sc Rijssen terug te vinden in de ranglijsten. Momenteel in de 4^e klasse, waar die club de lokale derby tegen sv Rijssen speelt.

 

Na RV in de grijze oudheid zou Excelsior’31 uitgroeien tot de beste club uit “De Poort van Twenthe”. Net als DVS kwamen de roodwitten vanaf ’46 uit in de 4^e klasse van de KNVB, toen die ook in de districten West 1 en Oost werden ingesteld. Toen daar in ’50 ook een 3^e klasse boven gesteld werd in Oost, kwamen de Ermeloërs Excelsior’31 voor het eerst tegen. Waar de geelzwarten twee keer een stapje terug moesten doen (in ’56 en ’58) handhaafden de Tukkers zich daar altijd en waren er dankzij een derde plek in ’60 ook bij, toen de 2^e klasse ingevoerd werd. Daar beleefde de club ook haar grote succes, toen het in ’65 niet alleen kampioen werd in haar eigen klasse, maar voor het algeheel zaterdagkampioenschap ook nog eens grootmachten als IJsselmeervogels en Zwart-Wit’28 (inmiddels ter ziele gegaan) achter zich liet. Het huidige sportpark De Koerbelt was toen nog in aanleg en het eigen sportpark in het Noorderbos was onvoldoende voor die finales. RV vormde toen het podium voor het zaterdagkampioenschap. Om de algehele zondagtitel werd toen nog niet gestreden.

Men was echter niet bij de eerste editie van de 1^e klasse aanwezig en er volgde na twee degradaties in ’78 zelfs nog een terugval naar de 4^e klasse. Vandaar werkte Excelsior’31 zich weer omhoog en betrad direct na de eeuwwisseling het hoogste niveau in het zaterdagvoetbal, de Hoofdklasse. Vooralsnog voor een seizoen. Na weer drie jaar 1^e klasse klom de club in 2004 ten koste van DVS, SVZW en HHC (na de gewonnen beslissingswedstrijd) naar de Hoofdklasse, waar in 2005 meteen het kampioenschap veroverd werd. Dat kunststukje werd nog eens herhaald in 2010. Evenals vijf jaar eerder kon er geen algeheel zaterdagkampioenschap aan gekoppeld worden. De laatste was natuurlijk ruim voldoende om toe te treden tot de nieuwe voetbalelite, die Topklasse heette. Vier jaar hielden de roodwitten het daar vol met een vijfde plaats in het debuutjaar als beste resultaat. Door de degradatie kwam men in ’14-’15 DVS weer tegen. Samen met de Ermeloërs en Harkemase Boys streden de Koerbelt-bewoners om de titel en hoewel de geelzwarten geen enkele keer van deze directe concurrenten won, kroonden de Veluwenaren zich toch tot kampioen in een zinderend competitieslot. Ook toen kende Excelsior’31 intern veel problemen, waarbij de TC vertrok. In 2019 zouden de Tukkers toch kampioen van de Hoofdklasse worden door in de slotronde zelf van Flevo Boys te winnen, terwijl Sparta Nijkerk met 1-1 duur puntverlies leed bij ACV. De eerste twee seizoenen in de Derde Divisie werden afgebroken vanwege corona en in de vorige jaargang dongen de roodwitten mee naar de derde periode, maar haakten enkele ronden voor het einde af. Voor dit seizoen werd ook nu weer een toonaangevende rol in de Derde Divisie verwacht, maar vooralsnog lijkt het uit te draaien op rechtstreekse degradatie. Het kan nog voorkomen worden.


Ontvangt Excelsior'31 komend seizoen HSC'21 of Quick'20 op het prachtige sportpark De Koerbelt hier op de foto met op de achtergrond de Reggestad. Forto: Site Excelsior'31.

 

Dat zal met een aantal andere spelers gebeuren. Doelman Anthony van Zaltbommel volgt Jorick Maats bij Staphorst op. Lucas van Beek vertrekt naar Rohda Raalte, Vincent Schmidt gaat naar DETO Twenterand en Coen Vloedgraven is komend seizoen bij de buren van SDC Putten te bewonderen. Na elf jaargangen zal ook Hakim Ezafzafi vertrekken bij de club. Hij maakte meer dan 100 doelpunten voor de roodwitten. Er zou ook afscheid genomen worden van Niek Davina, de routinier in de defensie, maar club en speler kwamen alsnog tot een overeenkomst.

Voormalige belofte van FC Twente Carlos da Silva sloot in de winterstop al aan bij de selectie. Voor een plaats onder de lat trok met Kevin Reimink van vierdedivisionist Heino aan. Doelman Mart Nieuwenhuis keert bij zijn oude club terug na een verblijf bij streekgenoot DETO. Ook Tim van de Berg van DVS verdedigt komend seizoen het rood en wit van Excelsior’31. Uit de eigen jeugdopleiding is Joël Baan (een echte Rijssense naam) toegevoegd aan de selectie. Trainer Jos van der Veen werd tussentijds losgeweekt van DZC’68 om de Rijssenaren te behouden voor de Derde Divisie na het vertrek van Jurjan Wouda. De eersteklasser uit Doetinchem werkte mee aan de tussentijdse overstap. Toch ontstond er in de club veel onrust met vaak ongezouten kritiek op de TC, waarvoor het draagvlak in belangrijke geledingen steeds meer ontbrak. Het kwam ook tot een breuk, waarbij twee leden (clubmensen in hart en nieren) per direct stopten en een TC-lid het seizoen afmaakt.

Natuurlijk heeft de club toekomst. Er lonkt een kampioenschap voor O23-1, dat daarmee voor de tweede keer achtereen kampioen kan worden en dan zou promoveren naar Divisie 2. De aanvulling voor dat team komt ook weer uit O19, waarmee de goede jeugdopleiding weer eens aangetoond gaat worden. Om het niveau (van trainen) verder te verbeteren is er naast een al bestaande samenwerking met Go Ahead Eagles een regiosamenwerking aangegaan met de academie van FC Twente/Heracles.

 

Het kampioenschap kan gevierd worden bij verlies van de runner-up en minimaal een punt voor de koploper of een gelijkspel van de nummer 2 en winst voor de lijstaanvoerder. De derde periode wordt pas beslist in de slotronde. Onderin kunnen de twee directe degradanten bekend zijn bij nederlagen voor de nummers 17 en 18 en minimaal een punt voor de slechtste herkanser.

VVOG Harderwijk-ACV: In Assen werd het eerder 4-0. De Harderwijkers waren op weg een knappe reeks neer te zetten, maar 13 uit 5 werd niet gehaald door de dissonant in Veenendaal (5-1 nederlaag). ACV dendert door richting kampioenschap met een overwinning op “De Strokel” in dit mooie klassieke affiche. VVOG zal haar hoop moeten zetten op de winst bij Harkemase Boys in de slotronde.

GVVV-FC Rijnvogels: De Veenendalers kunnen zeker bogen op een kampioensreeks na de wisselvallige eerste periode en hadden wellicht niet gerekend op een recordjacht van ACV. De Veense “Blauwen” weten zich al verzekerd van deelname aan de nacompetitie, maar hopen natuurlijk nog op een misstap van de Assenaren. Dan moet er wel gewonnen worden van FC Rijnvogels, dat eerder op ë Kooltuin” ook al met 2-3 verslagen werden. GVVV geeft de titelstrijd nog niet op met een nieuwe zege. De Katwijkse “Vogels” kunnen uiteraard ook na een nederlaag op “Panhuis” terugkijken op een mooi seizoen.

SteDoCo-Staphorst: Op “Het Noorderslag” werd het eerder 1-0, maar de Hoornaars telden toen meer geblesseerden. De thuisclub is met een achterstand van twee punten op GVVV nog in de race voor de derde periode, maar kan ook nog gokken op een derde plaats (mits die periodetitel aan de blauwe kant van “Panhuis” terecht mocht komen). Staphorst is al veilig, maar de karakterploeg van trainer Karlo Meppelink geeft natuurlijk niets weg. Anderzijds laat SteDoCo de kans op nacompetitievoetbal voor promotie niet laten lopen en wint.

Ter Leede-Barendrecht: Hoe duur de nederlaag voor de bezoekers tegen DVS was, zal nog moeten blijken, maar na de winst bij het sterke FC Rijnvogels zijn de kansen op deelname aan de nacompetitie nog niet verkeken. De Rijnmonders zullen dan wel beter moeten presteren dan de eerdere 0-0 op “De Bongerd”. Qua sterkte van de selectie kan dat ook. Ter Leede is natuurlijk nog in een hevig gevecht verwikkeld om degradatie te ontkomen, maar zal merken, dat de roodwitten sterker is dan ASWH, waar laatst nog van gewonnen werd. Barendrecht wint.

Sportlust’46-Harkemase Boys: Met de 1-2 op “De Bosk” bleven de Woerdenaren runner-up. De punten zijn voor de thuisclub nu minder belangrijk, want de derde plaats is behoudens een wonder onhaalbaar en de derde periode is volledig uit beeld. Harkemase Boys is nog niet helemaal veilig (op twee punten na). Dat belang kon wel eens de doorslag geven tegen het uitzwaaien van vertrekkende spelers van “Cromwijck”. Of sportlust’46 meer dan een gelijkspel gaat toestaan, is de vraag.

Hsv Hoek-sv Urk: Ook de Zeeuws-Vlamingen tellen nog mee in de derde periode en dat gaan de bezoekers, die zich zelf definitief veilig zouden kunnen spelen, merken. Op het voormalige eiland won de debutant nog wel met 4-3, maar het zal nu een stuk moeilijker worden voor sv Urk. Hsv Hoek heeft nu eenmaal een sterkere selectie en zal met een overwinning mee blijven doen in de derde periode.

Sparta Nijkerk-rkav Volendam: Ook de thuisclub kan na een misstap van GVVV nog beslag leggen op de derde periode. Eerder werd het in het vissersdorp 2-2. De rkav Volendam voelt de hete adem van de beste herkanser in de nek met een punt verschil en heeft alleen baat bij winst. Sparta Nijkerk heeft daar geen boodschap aan en jaagt haar eigen belangen na met een overwinning op de “Wijdbroeken”.

ASWH-DOVO: Op “Panhuis” werd het eerder 2-0, maar dat verschil ontstond pas, toen de Ambachters met tien man speelden. Of een punt voor de thuisclub nu wel haalbaar is, is de vraag. De Veenendalers vonden het net weer frequent in de vorige ronde (5-1 tegen VVOG). Dit lijkt de laatste mogelijkheid voor de ASWH, want in de slotronde wacht een figurantenrol in de mogelijk kampioenswedstrijd tegen ACV. DOVO toont geen sentimenten en zoekt met een zege naar de juiste vorm voor de nacompetitie.