DVS’33 Ermelo bezoekt titelpretendent IJsselmeervogels

Na het puntverlies op “De Bosk” moet IJsselmeervogels opnieuw in de achtervolging in deze beslissende periode. Het vlaggenschip van de “vogels” wil maar niet op ramkoers komen voor het kampioenschap.

Na de eerdere 1-2 in Ermelo leidden de “Rooien” weer alleen in de Derde Divisie a met 23 uit 10, maar eigenlijk rollen de koplopers in deze divisie wekelijks over elkaar heen en kan geen van hen definitief afstand nemen. Na het onderlinge bekerduel, waarin DVS domineerde, maar door fouten met 0-2 ten onder ging, openden de Ermeloërs in de competitiewedstrijd tegen de verhouding de score. Daarentegen kreeg de gedoodverfde kampioenskandidaat de gelijkmaker kort voor rust in de schoot geworpen. Na een fraaie aanval vonden de “Rooien” al vroeg in de tweede helft de voorsprong en ondanks de goede wil van de Ermeloërs om nog gelijk te maken, bleef die score staan. Met 23 uit 10 (21-9) was IJsselmeervogels nu alleen koploper.

In speelronde stond de lokale derby op “De Westmaat” op de rol. Dus niet tegen aartsrivaal Spakenburg, maar tegen “het kleine” Eemdijk. Het werd 2-2 in deze historische ontmoeting, maar als er een van de twee had moeten winnen ….?

Volgens gingen de Spakenburgers bij HSC’21 met 2-1 onderuit en bleven de drie punten met 3-0 een week later tegen FC Rijnvogels op “De Kooltuin”. Ook Urk boekte met 1-1 een goed resultaat in het duel tussen beide (voormalige) vissersdorpen. Bij DOVO werd met 2-3 weer eens een overwinning gepakt en DEM verliet Spakenburg een week later met 2-0 met lege handen. De 1-4 bij ODIN’59 was natuurlijk geen verrassing. Na de winterstop werd de competitie hervat op “De Ebbenhorst’, waar het opgeleefde Sparta Nijkerk met 2-0 de sterkste was. Van Staphorst werd daarna thuis met 4-1 gewonnen en ook VVSB werd op de eigen “Boekhorst” met 2-6 aan de zegekar gebonden. De thuiswedstrijd tegen rkav Volendam ging rechtstreeks om de koppositie en die werd met 0-3 ruim in het voordeel van de “wijdbroeken” beslist. Een volle “Wetering” in Genemuiden bij een andere directe concurrent zag daarop geen van clubs scoren. Hercules, dat verantwoordelijk was voor de uitschakeling van de “vogels ”in de nacompetitie, kwam er op “De Westmaat” met 4-0 niet aan te pas. De derde periode werd op “Maarschalkerweerd” tegen degradatiekandidaat Kampong begonnen met een 1-4 overwinning, waarbij trainer Gert-Jan Karsten ontevreden was over het aantal onbenutte kansen. Dat gebeurde een week later wel tegen een andere degradatiekandidaat Hoogeveen. De 7-1 kreeg vooral in de tweede helft gestalte. Belangrijk, omdat een doelsaldo mogelijk beslissend is.

 

Als leider in de reguliere stand en in de derde periode op basis van doelsaldo vertrok IJsselmeervogels in de vorige speelronde naar “De Bosk”. In een eerste helft met veel strijd en een tweede helft met wat beter voetbal kwamen beide clubs niet verder dan wat speldenprikjes. Harkemase Boys kwam door de 0-0 niet dichterbij en de Spakenburgers verspeelde de koppositie. Aangezien rkav Volendam voor eigen publiek vreselijk huishield tegen de rodelantaarndrager (11-2) zakten zij naar de tweede plaats. In de derde periode moeten de “Rooien” nu drie clubs zonder puntverlies boven zich dulden, terwijl DVS zich met 7 uit 3 in punten naast de “Vogels” schaarden. De Spakenburgers moeten dus in de achtervolging in die beslissende periode en op de eerste plaats in de ranglijst

 

Ook DVS moet in de achtervolging op de veilige plaatsen en de geelzwarten zijn aardig op weg. De geelzwarten gingen de winterstop in als nummer 15, nadat de cruciale uitwedstrijd tegen Staphorst tegen alle verhoudingen in met 1-0 verloren ging. En het kon nog erger; het debuut van John Kamphuis als hoofdtrainer na het vertrek van Patrick Loenen ging nog niet gepaard met een overwinning bij directe concurrent in de strijd tegen degradatie, Kampong. Na de 2-1 in Utrecht zetten de Ermeloërs een goede reeks in met 10 punten uit vier wedstrijden, nul doelpunten tegen en twaalf voor. Vijf daarvan werden er in de laatste wedstrijd gescoord tegen het stugge Eemdijk. De “Diekers” werden met de rug tegen de muur gezet en met de meest mooie aanvallen werd de score opgevoerd. Na de enige treffer voor de rust van Adriaan Kruisheer leek het nog een wedstrijd, maar van de 54^e minuut zat de wedstrijd via Sam Crowther, Benjamin Roemeon (2x) volledig op slot en was het slotakkoord voor nieuweling Youness Mokhtar. Daarmee deed DVS de vijftiende plaats over aan Staphorst, dat met 31 uit 26 weliswaar evenveel punten heeft als de ploeg van John ‘Abraham’ Kamphuis, die met de 5-0 een prachtig verjaardagscadeau kreeg voor zijn verjaardag, maar de doelcijfers van de Ermeloërs zijn aanzienlijk beter. (+2 tegenover -12). De bereikte veilige plaats is nog zeer broos en komt wellicht op “De Westmaat’ vol onder druk te staan, maar het spelplezier is niet alleen terug; ook het zelfvertrouwen.


Benjamin Roemeon scoorde tweemaal voor DVS in de thuiswedstrijd tegen Eemdijk. De "Diekers" hadden niets in te brengen en verloren met 5-0. Foto: Theo Aalten.

De goede reeks is makkelijk toe te schrijven aan de komst van een tweetal nieuwelingen, maar het is opvallend, dat de goede serie is neergezet door de selectie, die eerder nog problemen had met scoren en wel te veel tegentreffers toestond. Het kan bij IJsselmeervogels maar zo een onderbreking van de goede reeks worden, maar DVS zal zich daardoor niet uit het veld laten slaan. In de huidige vorm is het geloof in directe handhaving groot met na de ontmoeting met IJsselmeervogels nog zeven wedstrijden op de rol.
IJsselmeervogels spreekt zelf op haar site van een heerlijk affiche; lees hier die vorbeschouwing.

 

In de beginjaren van de club (opgericht in 1932) hadden de “Rooien” nog niets van een topclub. In de CNVB, waar Na Arbeid Sport (NAS), zoals de vereniging toen heette, kwam het nog te kort tegen de Veluwse clubs HVC (Harderwijk), DVS en Sparta Nijkerk. De Ermeloërs wonnen in ’33-’34 met 10-0 en 3-5. De wegen scheidden en de Spakenburgers kozen (weer) voor de UPVB, terwijl de geelzwarten tot de inval van nazi-Duitsland in de CNVB speelde.

In de bezettingsjaren werkte IJsselmeervogels, zoals het was gaan heten na de fusie met Strandvogels, wat voor een kwaliteitsimpuls zorgde, onder Jan de Rijk naar een topvorm (conditioneel, technisch en tactisch). In de jaren tot ’45-’46 voetbalden de roodwitten niet in competitieverband, maar werden na de bevrijding in de Afdeling Utrecht vanwege de sterkte direct ingedeeld in de 1^e klasse. Terecht. De “Rooien” werden kampioen in hun afdeling en DVS en SSVU in de andere twee parellelklassen. Dat hield voor alle drie de clubs promotie naar de 4^e klasse KNVB in. Dat toenmalige hoogste niveau (buiten West 2) kreeg die rangorde, omdat dat vergelijkbaar zou zijn met de 4^e klasse KNVB in het zondagvoetbal. De drie clubs streden om het algeheel kampioenschap van de Afdeling Utrecht. Nadat de Spakenburgse doelman er na een in zijn ogen onterechte treffer van de geelzwarten de brui aangaf en de score opliep tot 5-1, werd dat na een 2-1 tegen SSVU een prooi van de Ermeloërs.

In die 4^e klasse waren de “Vogels” in de twee jaargangen vanaf ’46 vier keer te sterk en toen al steeds favoriet ten opzichte van DVS. Aangezien de Veluwenaren met het standaardelftal in ’48 verhuisden naar Oost (tot ’58), kwam het heel lang niet meer tot een onderlinge ontmoeting in competitieverband. De geelzwarten lieten de top van het amateurvoetbal (vanaf ’50) tot ’88 los en het kwam pas in ’91 weer tot een onderlinge ontmoeting op het hoogste niveau in de1^e klasse C. Natuurlijk was IJsselmeervogels favoriet, maar de Ermeloërs wonnen overigens met luizig countervoetbal met 0-1 op de “Westmaat”. Aan de Ermelose Sportlaan stond de return in het teken van de kampioenskansen. De “Rooien” streden voor de laatste kans, terwijl DVS verrassend de koppositie innam. Met een ontketende Enrico Small na een lange schorsing weer in de gelederen, wonnen de Spakenburgers met 1-3 voor 3500 toeschouwers. De wind bleek voor die wedstrijd verkeerd te staan, want de oostenwind blies de gele rook de tribune in. De Ermeloërs verloren de eerste plaats en kregen die ook niet terug, maar eindigde wel boven de “Vogels”. Het jaar erop wonnen beide clubs hun thuiswedstrijden. DVS werd nooit een vaste waarde op het hoogste podium, waar het van ’91 tot ’96 de meest stabiele periode kende. IJsselmeervogels was en bleef ook na de hernieuwde kennismaking in ’89-’99 de favoriet. Met twee overwinningen op de Ermeloërs en het kampioenschap werd dat ook bevestigd. Een jaar later haalden de geelzwarten op “De Westmaat” met 1-1 nog een verdienstelijk resultaat, maar op de Veluwe werden de verhoudingen met 1-6 wel duidelijk.

Het zou nu vijftien jaar duren, voordat de twee clubs in de competitie weer tegenover elkaar stonden met de “Vogels” nog steeds in een favorietenrol. DVS debuteerde in de Topklasse en er waren zeven directe tickets te verdienen voor de Tweede Divisie, die in ’16 ingesteld zou worden. In Ermelo werd het 4-0 en aan de boorden van het Eemmeer 2-0 en IJsselmeervogels eindigde weer eens onder DVS, dat negende werd. Zodoende stond deze aansprekende ontmoeting in ’16-’17 weer op het programma met twee zeges (1-6 en 2-1) voor de uiteindelijke kampioen uit Spakenburg.

IJsselmeervogels voetbalde zich vanaf ’46 tot een ongelofelijke staat van dienst met 31 titels in de eigen afdeling, 17 algeheel zaterdagkampioenschappen en 7 algehele landstitels bij de amateurs. Het 32^e kampioenschap moet de “Rooien” terugbrengen naar de Tweede Divisie.
Lees hier een artikel over het voetbal in de gemeente Bunschoten.

 

Traditioneel is het verloop bij een topclub groot; zeker als de gestelde doelstellingen niet gehaald (dreigen te) worden. Daniël van Son, Danny van den Meiracker (in de winterstop overgekomen van Quick Boys vanwege een verhuizing), Dugary Monkau (Hercules), Gino Bosz, Jim Hulleman en Julian Prinsen (Hoogland) zullen komend seizoen niet meer aan de rode kant van “De Westmaat” te bewonderen zijn. Dan zullen Azzeddine Dkikak (De Treffers), Bjorn van Goerkom (Hercules), Bram Kaarsgaren (TEC), Deveron Fonville (Hercules), Jim Beers (rkav Volendam) en max van Hees (Hercules) wel het roodwit van de “Vogels” dragen. Robin Eindhoven vertrok al na de komst van Danny van den Meiracker. De clubloze Alexandar Bjelica kwam tussentijds naar de “Rooien”.

 

Behalve de eerste- en de tweede periode zijn de beslissingen natuurlijk nog lang niet gevallen. De runner-up heeft nog acht wedstrijden om de koploper te passeren en zelfs de twee clubs daaronder zijn nog uitgeschakeld. In de derde periode zijn nog drie clubs zonder puntverlies met daaronder nog twee ongeslagen clubs. Het doek is voor de rodelantaarndrager nog niet gevallen, maar er moet nog wel een achterstand van 15 punten goed gemaakt worden. Rechtstreekse handhaving kan na dit weekeinde wel onmogelijk zijn. In de rest van het rechter rijtje is nog geen enkele club definitief veilig.

 

Sparta Nijkerk-rkav Volendam: In de periode, dat de Nijkerkers buitenshuis slecht presteerden en aan het Markermeer met 3-1 verloren, stonden beide clubs nog respectievelijk 11 en 8. Vooral de “Wijdbroeken” presteerden uitstekend met de huidige koppositie (en de leiding in de derde periode) als resultaat. Onoverwinnelijk zijn zij echter niet. De 11-2 tegen de hekkensluiter zal ongetwijfeld veel indruk gemaakt hebben, maar kreeg ook pas echt gestalte na een numerieke meerderheid. Sparta Nijkerk heeft wel een heel goede dag nodig en dat dan 90 minuten lang, maar dan is een zege voor de thuisclub mogelijk. Dan levert rkav Volendam de koppositie wellicht weer in en ook de leidende positie in de derde periode, waarin ook de Veluwenaren nog zonder puntverlies zijn.

ODIN’59-sc Genemuiden: De promovendus uit de Tapijtstad verloor tegen het bescheiden DEM en laat zich natuurlijk niet opnieuw verrassen. Hoe de Heemskerkers zich hersteld hebben van de 11-2 in Volendam, is de vraag. Aan het Zwartewater was de 4-2 een schamele afspiegeling van de onderlinge verhoudingen. Als sc Genemuiden nog wat wil, moet er gewoon gewonnen worden op “Assumburg”. ODIN’59 zal een overwinning voor de bezoekers niet kunnen voorkomen.

FC Rijnvogels-Harkemase Boys: Het vergaat de Kooltuin-bewoners momenteel wat beter dan de Harekieten. De Katwijkers scoorden in de laatste wedstrijden evenveel als de Friezen in de laatste vijf, namelijk vijf keer. Natuurlijk gaat Aljereau Mercera niet zoveel ruimte krijgen als bij Hoogeveen, waar hij vier keer scoorde. Als het weer zo’n show gaat worden, moet Harkemase Boys vrezen. Maar ook zonder is FC Rijnvogels in staat om thuis te winnen. Eerder werd het met 1-1 onbeslist.

DEM-Hercules: Wordt het weer een regelmatige 2-0 overwinning voor de Utrechters, zoals het ook op “Voordorp” werd? In Genemuiden verrasten de Beverwijkers tegen sc Genemuiden, dus zal DEM zeker mogelijkheden zien. Als Hercules echter doet, wat het kan, blijft het zonder puntverlies in de derde periode.

DOVO-Kampong: In de eerdere ontmoeting kwam een gehavend DOVO nog terug tot een 1-1 gelijkspel. Op het eigen “Panhuis” liggen de kaarten gunstiger. De Domstedelijke debutant zal zeker weer veel strijd leveren, maar als de Veenendalers zich onder de druk uitvoetballen, wordt het een overwinning voor de thuisclub.

Eemdijk-HSC’21: In Haaksbergen kwamen de twee clubs er met 1-1 niet uit. HSC’21 pakte in de vorige ronde weer eens een onderhand noodzakelijke overwinning en kunnen de “Diekers” op grotere afstand zetten (6 punten). Als Eemdijk de draad van de goede reeks weer oppakt, is een kleine overwinning mogelijk. Dan moet wel de kansloze 5-0 nederlaag in Ermelo verwerkt zijn.  

Urk-Hoogeveen: De Drentse debutant versterkte zich net als DVS in de winterstop met  twee nieuwe krachten en dat leek zich uit te betalen tegen Eemdijk (1-0 winst). Of die trend zich voortzet, is de vraag. De thuisclub vergaat het met allemaal lokale helden en een ‘vreimde’ beter en kan zich in de komende weken helemaal veilig spelen. Door twee excellerende doelmannen bleef het eerder op het Bentinckspark 1-1, maar is de uitstekende goalie van Hoogeveen daar op het voormalige eiland ook toe in staat? Gevreesd moet worden, dat Urk de punten nu gewoon op “De Vormt” houdt.

Staphorst-VVSB: Was het de vijftiende plaats, waar DVS de geelblauwen naar verwees? Als argument voor het directe afscheid van Joram Hendrix als hoofdtrainer werd het ontbreken van chemie tussen coach en spelers genoemd. De overige stafleden toonden zich solidair. Paul Weerman, die de club al eerder van ’19 tot ’22 als trainer diende, neemt het stokje over en wil er alles aan doen om de club voor de Derde Divisie te behouden. Misschien is het nog te vroeg om direct resultaat te verwachten, maar de verantwoordelijkheid ligt nu bij de spelers. Met “de kop d’r veur’ bij de thuisclub gaat VVSB het niet gemakkelijk krijgen. Op “De Boekhorst” werd het nog een zwaarbevochten 3-2 voor ‘de Bavo’. Dat is weer mogelijk, als Staphorst op het eigen “Noorderslag” te druistig is.